is voor de meesten van ons een
goede voedingsbodem geweest
om de muzikale talenten die we
eigenlijk allemaal wel hebben,
tot ontwikkeling te laten komen.
Bovendien hadden we erg veel
lol in het zingen bij het koor:
met heel veel plezier denken wij
nog terug aan de optredens met
Kerstmis in het ziekenhuis, bij
huwelijksvieringen m de kerk en
alle andere activiteiten die we met
het koor ondernamen. Eén keer
is het met Kerstmis voorgekomen
dat alle 10 kinderen Van Zelm meezongen in het koor in het St. Elisabeth
ziekenhuis. Ruben kan niet veel ouder dan 2 zijn geweest.
meeste
era goed
ïvanke
Omdat onze ouders wel door hadden dat ze muzikale kinders hadden werd er
gezorgd dat er een piano in huis kwam. Deze eerste piano was een barrel van een
bakbeest, waarvan het klankbord gescheurd was zodat hij niet op toon gestemd
kon worden. Maar dat mocht de pret niet drukken. Vader Jan poogde aanvankelijk
ons zelf les te geven, maar na enige tijd mochten Gerda en Joke op pianoles bij
een pianoleraar en later volgde ook Jan. Ans begon haar muzikale vorming met
blokfluitlessen en heeft nog even geprobeerd de kunst van het viool spelen machtig
te worden, maar dat bleek een lastige opgave! Deze lessen waren natuurlijk wel
erg duur en daarom werd er ook onderling lesgegeven: Trudie kreeg les van papa
op de accordeon en Irma kreeg haar pianolessen eerst van Joke en later van Jan.
Paul wilde ook muziekles maar die maakte graag wat meer kabaal: eerst wilde
j i 1