is voor de meesten van ons een goede voedingsbodem geweest om de muzikale talenten die we eigenlijk allemaal wel hebben, tot ontwikkeling te laten komen. Bovendien hadden we erg veel lol in het zingen bij het koor: met heel veel plezier denken wij nog terug aan de optredens met Kerstmis in het ziekenhuis, bij huwelijksvieringen m de kerk en alle andere activiteiten die we met het koor ondernamen. Eén keer is het met Kerstmis voorgekomen dat alle 10 kinderen Van Zelm meezongen in het koor in het St. Elisabeth ziekenhuis. Ruben kan niet veel ouder dan 2 zijn geweest. meeste era goed ïvanke Omdat onze ouders wel door hadden dat ze muzikale kinders hadden werd er gezorgd dat er een piano in huis kwam. Deze eerste piano was een barrel van een bakbeest, waarvan het klankbord gescheurd was zodat hij niet op toon gestemd kon worden. Maar dat mocht de pret niet drukken. Vader Jan poogde aanvankelijk ons zelf les te geven, maar na enige tijd mochten Gerda en Joke op pianoles bij een pianoleraar en later volgde ook Jan. Ans begon haar muzikale vorming met blokfluitlessen en heeft nog even geprobeerd de kunst van het viool spelen machtig te worden, maar dat bleek een lastige opgave! Deze lessen waren natuurlijk wel erg duur en daarom werd er ook onderling lesgegeven: Trudie kreeg les van papa op de accordeon en Irma kreeg haar pianolessen eerst van Joke en later van Jan. Paul wilde ook muziekles maar die maakte graag wat meer kabaal: eerst wilde j i 1

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 2014 | | pagina 165