een krant, was het geen ochtendblad dan wel een van de regionale middagbladen, het
Noordhollands Dagblad of de Alkmaarsche Courant
Journalistiek
In die tijd is mijn belangstelling voor de journalistiek ontstaan. Voordat ik op pad ging
met de kranten, las ik ze zelf en verbaasde me erover dat in alle kranten hetzelfde
stond - en toch ook weer niet. Ik werd nieuwsgierig naar het proces daarachter: hoe
wordt een krant gemaakt, hoe werken journalisten? Op de middelbare school, het
christelijk lyceum in Alkmaar (nu het Jan Arentsz), heb ik nog wel eens over andere
beroepen nagedacht, maar ik kwam toch steeds weer op de journalistiek uit.
Tijdens mijn middelbare schoolperiode en de jaren daarna, verplaatste mijn leven
zich steeds meer naar Alkmaar. Ik ging er volleyballen, nadat ik dat een aantal jaren
bij Reactie had gedaan. Toch herinner ik me uit die tijd ook een Pancrasser anekdote.
Ik was via het volleyballen bevriend geraakt met Trudie van Zelm. Trudie wilde op
zichzelf gaan wonen, zocht een kamer maar had weinig geld. Ik wist zeker dat een
huisje aan de Bovenweg, ter hoogte van de gereformeerde kerk, al tijden leeg stond.
De kranten stonden vol met verhalen over krakers en wij vonden de tijd gekomen
dat Sint Pancras ook met dit fenomeen ging kennismaken. Op een avond gingen we
naar het bewuste huis. De achterdeur was los, we liepen de keuken in. Ik deed heel
voorzichtig de deur naar de kamer open en kreeg de schrik van mijn leven. Daar zat
de bewoonster, in een grote stoel, keihard snurkend in een verder donkere en stille
kamer. We zijn als een haas vertrokken en hebben nooit meer krakersinitiatieven
ontwikkeld.
Terug naar de journalistiek. Na de middelbare school ging ik naar de School voor de
Journalistiek in Utrecht, toen nog de enige opleiding voor journalisten in Nederland.
Dat was een spannende tijd, maar ik leerde er geen fluit. Na een halt jaar besloot ik
te proberen het vak in de praktijk te leren. Ik werd aangenomen bij het Alkmaars
Weekblad als administratief medewerkster, maar mocht ook al gauw stukjes schrijven.
Van het weekblad ging ik naar het Noordhollands Dagblad editie Alkmaar. Dat was
toen nog eigendom van de gebroeders Stumpel in Hoorn, later fuseerde het bedrijf met
de Verenigde Noordhollandse Dagbladen en gingen ook het Noordhollands Dagblad
en de Alkmaarsche Courant samen. Ik koester warme herinneringen aan die periode
in de regionale journalistiek, daar heb ik het vak echt geleerd. De verslaggeving over
Sint Pancras was vooral het domein van Bert van Baar, maar af en toe schreef ik
ook over dingen die in Pancras gebeurden, over vergaderingen van de gemeenteraad
132
