deportatie in aanmerking kwamen. Doordat tante Alie een nieraanval kreeg,
werden zij en ome Jo ondergebracht in het ziekenhuis 'De Joodse Invaliden aan
het Weesperplein. Daar zijn ze in maart 1944 weggehaald door geüniformeerde
4Duitsersdie hen in een legervoertuig naar het Centraal Station brachten, waar zij
op de trein werden gezet.
Deze zogenaamde Duitsers
maakten zich tijdens deze 'trip'
kenbaar als verzetsmensen die
hen naar een veilig adres in
de provincie zouden brengen.
In Alkmaar zijn ze later onder
begeleiding op de streekbus
overgestapt. Bij een halte aan de
Bovenweg verlieten ze de bus,
onopvallend vergezeld door iemand
die voor hen uit liep. Door een voor
derden onmerkbaar teken van deze
'gids' wisten ze bij welk huis ze het
erf op moesten lopen. Zo althans is
de gang van zaken geweest volgens
de overlevering.
Hoe zouden ze zich aangediend hebben, hoe zouden ze ontvangen zijn? Ik weet
het niet... de familieverhalen legden vooral accent op de stunt van de 'Duitsers'.
Het onderkomen van deze joodse onderduikers was een ruimte onder het huis, te
bereiken via een luik in de keukenvloer, waar gewoon een mat over gelegd werd.
Als de kust veilig was, kwamen ze onder de vloer vandaan om even hun benen te
strekken. Hoe de verhouding geweest zal zijn tussen de tijd in het ondergrondse
verblijf en die in de vrije ruimte boven de grond, is mij niet bekend. We kunnen er
voetstoots van uitgaan dat die 'vrije' ruimte niet echt vrij was.
Op zekere dag - het zal wel mooi weer geweest zijn - konden ze het niet laten een
luchtje te scheppen, staande in de deuropening van het achterhok. De kust leek
veilig.
Bovenweg 34
76
w