Ronald Bouma: 4Omdat bekend was dat het gebouw zeer inbraakgevoelig was, hadden we een professorische alarminstallatie geïnstalleerd. Op de luifel boven de bar stond een oud telefoontoestel dat was uitgerust met een geluidssensor. Zodra er geluid in het gebouw waarneembaar was voor de sensor, was deze zo ingesteld dat ons huistelefoonnummer automatisch gedraaid werd. Als je de telefoon dan opnam was je live getuige van het geluid in het Jeugdhuis. Met name bij harde wind, regenval of een langs tippelende muis werden wij dikwijls in onze nachtrust gestoord. Bij twijfel snel op de fiets naar het Jeugdhuis om daar vast te stellen dat het weer eens vals alarm was. Tot op een nacht ik aan kwam fietsen en op afstand al zag dat het buitenlicht bij de voordeur kapot geslagen was; een slecht voorteken. De schrik van mijn leven toen bij het naar binnen gaan via de opengebroken voordeur nog even een kat het gebouw uit rende. Om dan vervolgens vol ongeloof vast te moeten stellen dat alles wat we met elkaar opgebouwd hadden verdwenen of vernield was; zakjes chips, de geluidsinstallatie, volle biervatenalles weg. En dan die enorme ravage; overal kapotte glazen, de complete administratie overhoop en een groot deel van de inventaris kort en klein geslagen. Het kon zo echt niet langer meer; na drie inbraken met veel schade en verlies als gevolgen meerdere pogingen tot braak, was de maat vol. De voorvallen deden zich binnen een tijdsbestek van een tweetal weken voor. Overtuigd van het feit dat de inbraken niet gepleegd werden door lokale jeugd werd besloten om s nachts te gaan waken. Meermalen hebben we een hele nacht zitten wachten op het dievengilde. Uiteraard zonder enig resultaat; maar gezellig was het wel. Ondanks alles wat er die periode gebeurd was, kreeg het Jeugdhuis geen echte alarminstallatie. Gek genoeg maakte die periode ons alleen maar strijdvaardiger en werd de saamhorigheid als maar groter. We wilden niet dat vreemden ons dit Jeugdhuis zo zouden afpakken. De schreeuw om een nieuw gebouw werd steeds groter.'

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 2013 | | pagina 69