1981
Het voormalige noodkerkje uit Andijk was na de opening op 19 november 1981
officieel het onderkomen van 't Jeugdhuis.
Aan het woord is Jan Luijben, zat vanaf 1980 tot ergens halverwege 1983 in het
bestuur als voorzitter samen met; Ruud Vermeer, Nancy van Vliet, Nico van Baar,
Paul van Maarschalkerweerd en Vincent Bakkum:
'Het Jeugdhuis had écht wel een naam en was al een begrip in Pancras voordat we
een eigen plek hadden. Bouwdorp, makrelenacties, popfestivals, filmavonden en
disco's in Rust Wat, paalzitten om geld in te zamelen en het kraken van de boerderij
aan de Bovenweg, hadden het Jeugdhuis wel op de kaart gezet. De meeste mensen
in Pancras vonden ook wel dat er op het dorp een voorziening moest zijn voor de
eigen jeugd, zodat niet iedereen naar Langedijk hoefde bijvoorbeeld. Het Jeugdhuis
werd zéker serieus genomen en we hadden regelmatig gesprekken met de lokale
bestuurders.
In het Jeugdhuis werd er een plek gecreëerd voor de eigen jeugd die je wel iets wilde
bieden dan alleen een kroeg. Dus er kwam een 'cultureel jongerencentrum' waar
naast muziek, disco, bandjes bijvoorbeeld ook optredens waren van toneelgroepen
(met Peter Jan Rens bijv.), cabaretgroepen en ook schrijvers werden uitgenodigd. Voor
de jongste jeugd was er zoals gezegd bouwdorp, maar waren er ook middagen in het
Jeugdhuis met bijvoorbeeld een kinderfilm voor zover ik mij herinner.
Ondanks de vele activiteiten die werden georganiseerd stond boven aan ons lijstje
de bands en natuurlijk ook de popfestivals op het grasveld van de Bever. De 'grote
Nederlandse namen' hebben we destijds naar Sint Pancras gehaald (zoals The
Bintangs, Herman Brood en Margriet Eshuis), maar vooral altijd de regionale bands.
Van de popfestivals weet ik me nog verschillende zaken te herinneren. Bijvoorbeeld
het 's nachts illegaal posters plakken met Marcel Nieuwland. In Heerhugowaard
werden we uiteindelijk toch een keer opgepakt en moesten we mee naar het
politiebureau. Daar werden we 'officieel verhoord' over wat we nou eigenlijk aan het
doen waren.
Terwijl de emmers lijm en de posters achterin de auto lagen, probeerde Marcel de
mannen van de Hermandad wijs te maken dat we van een vergadering vandaan
kwamen en gewoon weer op weg naar huis (drie uur 's nachts) waren, maar dat hij zó
nodig moest plassen, dat hij 'effies de broek los moest maken' en dat we daarom bij
