ons eten. Hoewel zij vrij veel producten al kenden van thuis, tóch was de bereiding
van e.e.a. vaak anders. Op hun menu stond bv. aardappelen, kool, wortelen, uien,
prei, sla, gele en witte bonen, paprika, knoflook, Spaanse peper, brood bij elke
maaltijd en veel varkens- en kippenvlees.
Rode bietenbloemkoolspruitjesKenden zij niet
De leveranciers in die dagen waren o.a. bakker Verkuil en groenteman Jan Volkers,
de vader van 'onze huidige Jan'. Als er door de dames bv. brood werd ingekocht
voor meerdere dagen dan keken de Pancrassers hun ogen uit over de hoeveelheid!
Het koken werd verzorgd door een kokkin die vanuit Joegoslavië was meegekomen.
De huishoudelijke dienst m.b.t. het uitvoeren van klusjes was in handen van
Teun Kliffen, wiens dochter Ali ook bij Stibbe werkte. Het contact met het
thuisfront ging meestal per brief en dan vooral met de broers en zussen.
Die stuurden op hun beurt wat grammofoonplaatjes terug.
Hoewel Olivera, Olga en Dika hun eerste tijd bij Stibbe als een gezellige periode
in een goed geoutilleerde werkplek hebben ervaren, ontstond er tóch een situatie
die hen noodzaakten naar elders te vertrekken. Er was bijvoorbeeld geen enkel
vooruitzicht op verbetering van hun loon, terwijl zij er hard voor moesten werken.
Bovendien vertrok op een gegeven moment hun begeleidster en ontstond er een
zekere mate van chaos. Dika zocht toen haar heil bij de familie Kuiper.
Samen met Olga beëindigde zij haar werk bij Stibbe en ging zij werken bij een
atelier in Langedijk, waar zij meteen al een veel beter salaris kreeg. Het was zelfs
zon riante vooruitgang dat Olga met haar loonzakje naar de directie stapte
om te vragen of er geen vergissing was gemaakt in de hoogte van het bedrag-
Dat bleek niet het geval te zijn... Het was de gebruikelijke opslag!
Voor altijd in Nederland... Voor altijd in Sint Pancras
Olivera en Cor, Olga en Cees, Dika en JelleZij hadden elkaar gevonden.
De Pancrasser jongens hebben natuurlijk ook een belangrijke rol gespeeld als het
gaat om de aanpassing aan onze gewoonten, onze cultuur. De dames stonden
daar óók voor open, hoewel Olivera daarmee nog wel de meeste moeite had.
De drie stellen zijn eind jaren zestig getrouwd en hebben ieder naar eigen voorkeur
inhoud gegeven aan hun leven in ons dorp.
164
