Na met familie, vrienden en kennissen nog een afscheidsfeestje gevierd te hebben
vertrok Dika met de trein vanuit Belgrado. De groep meisjes werd begeleid door
een medewerkster van de N.V. Mantelfabriek M. Stibbe. In Amsterdam aangekomen
werden zij opgewacht door een medewerker van Stibbe, de heer Chatillon, en verder
begeleid naar de plaats van bestemming.
Naast informatie over het soort werk en het salaris was er nauwelijks enige
informatie m.b.t. de werkplek, de verblijfplaats de woonomgeving en de gewoonten
van het land aan de meisjes verstrekt.
Voor alle meisjes die in die jaren vanuit Joegoslavië naar Nederland kwamen was de
aantrekkingskracht: de hogere lonen en kost en inwoning. Ook de ervaring in een
andere cultuur terecht te komen was enerzijds een uitdaging, maar voor sommigen
ook wel weer beangstigend. Wat staat ons te wachten? Waar zijn wij in godsnaam
aan begonnen?'
De eerste ervaringen in ons dorp.
