te drukken en er kwam een peloton of desnoods een heel leger goed getrainde
soldaten in aktie. Toch hadden die Boeren in Zuid-Afrika de moed, onder leiding
van Paul Kruger, het op te nemen tegen dit oppermachtige Engeland. Hoe kon dit;
ze geloofden namelijk in hun rechtvaardige zaak ,ze streden voor recht en vrijheid!
Onze koningin, de jeugdige Wilhelmina, bewonderde Paul Kruger. De Duitse keizer
Wilhelm steunde de boeren door ze de broodnodige geweren te leveren. Maar de
Engelsen mobiliseerden hun troepen en ze zouden dat stelletje boeren wel even in
de pan hakken. De boeren hadden van Kaiser Wilhelm, Mausser-geweren gekregen,
alleen de kogels, waarmee ze konden schieten kwamen niet verder dan 65 meter.
De Engelsen daarentegen hadden Mitchel-geweren met kogels die 85 meter droegen
Wat gebeurde er nu: Die boeren gingen in een hinderlaag, verstopten zich achter
klippies, rotsblokken of bossages en hun generaal, Christiaan de Wet, instrueerden
ze: 'Let op, we schieten pas als de vijand binnen schootsafstand is. Niet eerder,
want elke kogel moet raak zijn. Dus als ik zeg; VUUR dan schieten we, en ik zeg
pas VUUR als de vijand binnen 65 meter gekomen is. We morsen geen enkele
kogel (ons zal nie vermors nie).'
1967, Piet met zijn hobby bij de keuring
1 rfrwSms*
.WX
mm
