Uitstapje met de Rabobank jaren '70.
den basisopleiding in Ossendrecht werd het
12 maanden in Breda en later overgeplaatst
naar Oldenbroek. Artillerie, dus werken
met kanonnen zoals de dikke Berta die wel
30 km. ver kon schieten. Dat gaf een rotherrie en
zonder oordoppen. Simon had in het leger
korporaal en wellicht sergeant kunnen worden,
maar wilde zo snel mogelijk weer naar huis
om zijn ouders te helpen.
Na zijn diensttijd ging Simon naar Utrecht voor
de kruideniersvakschool (op sterk aanraden van
vader Jan) en behaalde Simon de benodigde
vakdiploma's zoals het tabaksdiploma, waarna
je precies wist van welke houtsoort de kistjes
voor de sigaren werden gemaakt (sandelhout)
en meer belangrijke zaken zonder welke je geen
zaken kon doen... Daarna weer naar huis en
thuis meewerken. Dat betekende meestal op de
transportfiets order ophalen en dan de bestel
de boodschappen rondbrengen naar Koedijk,
Oudorp, Sint Pancras en Alkmaar.
Simon heeft intussen bij zijn vorige werkgevers al het een en ander geleerd en had veel
fantasie. Het grote geluk voor hem was dat pa hem verregaand de vrije hand gaf maar wel
over zijn schouder mee keek. Er kwamen nieuwe ideeen en dingen. Veel betere aankleding
van de etalage en speciale acties in de winkel. Zoals bij het 25 jaar bestaan van de VIVO
kon je gratis een foto van je kind laten maken in de winkel, op zoveel gespaarde punten. Dat
was erg modern in dit dorp en mede door dit soort acties steeg de omzet binnen een paar jaar
van f 800,- naar f 2.500,- in de week! Dat was nog steeds in het pand aan de Benedenweg.
De kans kwam toen ze in 1957 de winkel van Niek Doodeman aan de Bovenweg (waar nu de
tapijtenhandel/Toko in zitten) konden overnemen. Dat was 25 m2 dus ruim twee maal groter
dan het pand aan de Benedenweg. Doodeman ging nl. naar het Noordend in Heerhugowaard.
Dat was een idee van papa, maar die wilde wel eerst weten of ik zin had om de winkel voort
te zetten, anders bleven we gewoon aan de Benedenweg. Doodeman had een kappersruimte
waar eerst Rijn Huibers met Boukje zaten en later Doodeman zelf ook een dameskapsalon
begon. De kapperszaak werd nu bij de winkel getrokken en de winkel werd geopend door de
burgemeester van Koedijk en.de zaak liep als een trein. Betere lokatie, beter bereikbaar en
Pa hielp nog 3 jaar mee. Simon en Ida gingen naast de zaak wonen.
Dan komt er een moment waarop je moet kiezen. Of groeien of stoppen. Groeien betekende
uitbreiden en het woonhuis platgooien en zelf gaan wonen aan de Meeuwenlaan (voor 5 jaar
64
