bijzonder, naar Texel gaan. En ja hoor het mondeling viel net tijdens onze schoolreis naar
Texel. Mijn vader was samen met mevr. Tol begeleider. Ze waren de dag vóór ons examen al
met de boot overgestoken naar Texel. De afspraak was dat Bram en ik zouden naar Den Helder
zouden fietsen en dat mijn vader ons aan de andere kant, op Texel op zou wachten. Ik had
met mijn vader afgesproken dat ik zou zwaaien wanneer ik geslaagd zou zijn en zo niet, ...ja
dat hadden we niet goed afgesproken. Nu wilde het geval, dat ik geslaagd was (met de hakken
over de sloot), doch Bram niet. Hoe kon ik gaan staan zwaaien, dus vaderlief dacht dat we
beiden gezakt waren.
Samen met Bram op
de motor
Ook tijdens mijn HBS schooljaren stond sport hoog in mijn belangstelling. Juffrouw Cornelis-
sen, mijn sportlerares, kwam na haar pensioen in Sint Pancras wonen, samen met haar man
Har Scheepens, schrijver en tevens mijn leraar Nederlands. Veel later, hij was toen reeds
overleden, zocht ik haar tijdens mijn verlof aan Nederland nog wel op. Bij een van die
bezoekjes gaf ze mij een aantal door haar met de hand geschreven verslagen met foto's van
allerlei sportevenementen. Op de omslag prijkte mijn naam als Sportster 1956, samen met
de prestaties: '80 mtr. Hardlopen: 12.1 sec. (met tegenwind!), Hoogspringen: 1.35 mtr,
Verspringen: 4.30 mtr'.
In de derde klas leerde ik mijn grote liefde, Rob Huibers, kennen. In 1958 verloofden we
ons, ik zat in de vijfde klas. Vol trots liet ik de verlovingsring aan mijn vriendinnen zien. Rob
ging in Amsterdam studeren aan de Suikerschool. En ja daarna was het plan Nederland te
verlaten en naar Argentinië te vertrekken. Ik wilde natuurlijk mee, maar was nog maar 19 jaar.
Uiteindelijk hebben mijn ouders mij toch toestemming gegeven om te gaan. Later hoorde ik
hoeveel moeite ze met die beslissing om mij te laten gaan hebben gehad.
