Vijf winkelwagens 'Toen mijn zus ermee stopte, voegde ik de twee wijken samen tot één grote wijk. Té groot om iedere dag te bedienen. Dus deed ik de ene dag de helft van de wijk en de tweede dag de andere helft. Dat betekende dus zes dagen per week venten. Elke dag van acht tot zeven en op vrijdag tot negen uur 's avonds. En als je dan thuiskwam,moest er nog worden schoongemaakt en gevuld voor de volgende dag. Maar ik hoefde niet alles alleen te doen, mijn vrouw ontving de leveranciers, pakte de goederen uit, prijsde de artikelen en zette deze daarna in de stelling van het magazijn. Voor veel zelfstandigen is de hulp van je vrouw heel belangrijk, anders wordt het erg zwaar. Daarnaast had ik goede hulpen die altijd bereid waren om wat extra te doen als dat nodig was. Later, toen de kinderen groter werden, hielpen zij ook mee. Zonder deze steun had ik het nooit volgehouden.' Toen had je dus ook twee winkelwagens? André: 'Ja, maar die milde ik in voor een nieuwe, van negen meter lang. Plus een aanhanger. Daarna heb ik nog twee keer een negen meter lange winkelwagen aangeschaft, die 15 cm hoger waren en 20 cm breder. De eerste in benzine-uitvoering, de laatste in dieseluitvoering. Ik heb dus in totaal vijf winkelwagens versleten.' 'Na het overlijden van mijn vrouw Jannie in 1996 is mijn oudste dochter Esther nog een poosje bij mij in dienst geweest. Maar na het halen van haar drogisterijdiploma ging ze werken in Schagen. Daarbij kwam dat de wijk langzamerhand toch wat kleiner werd. Er kwamen geen nieuwe klanten bij en de vaste klanten gingen naar de Molenhoeve of - nog erger - kwamen te overlijden. Ook om toch wat meer vrije tijd te krijgen, heb ik op een gege ven moment besloten de winkelwagen te verkopen en de resterende klanten te bezoeken met mijn bestelwagen plus gekoelde aanhanger. De bestellingen gaan sindsdien via mail, fax, telefoon of klantenboekje. De boodschappen worden thuis bezorgd in de bekende Springer en Partner boodschappen tassen. Want service blijf ik geven tot het eind. Op 31 december 2009 beëindig ik de zaak. Na 44 jaar werken, waarvan 37 jaar als zelfstandige, vind ik het genoeg. Ik hoop nu samen met Cobie van andere dingen te kunnen genieten en zie wel wat er op mijn weg komt waarmee ik anderen nog kan helpen.' Trots als een Pauw voor z'n nieuwe wagen 23

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 2009 | | pagina 25