Wit moest er voor zorgen dat de keutels voor d
hield je die schapen door de weeks bij de klee
plaatsen, maar voordat die er stonden - wie zi
wedstrijden van het veld waren, maar hoe
samers weg? Besloten werd 'zethekken' te
.1 dat betalen? - zou er nog menig Vroni-
aan aan schoen- of klompenzooi worden
geschraapt.
Het daaropvolgende seizoen bracht even
min sportief succes. Het eerste belandde
in de onderste regionen, het derde moest
tijdens de competitie worden terugge
trokken en de zaterdagmiddagafdeling
- moest zelfs worden opgeheven. Over
Revue 'van B naar C', met Jan Hierop, Hinke Groen, het laatste tekende tweede secretaris
R. M. van Westemp en D. Klinkhamer. R. J. ('meester') Surink kribbig in zijn
jaarverslag aan: 'Mede schuld aan deze
betreurenswaardige ontwikkeling is de geringe activiteit die op sportgebied door degene die
met enigerlei leidingbelast zijn in de Protestants Christelijke sector van ons dorpsleven wordt
ontwikkeld'.
Bij die opmerking moet bedacht worden dat Surink in ijver moeilijk was te overtreffen.
Hij belegde voor het eerste zondagelftal tactische avonden, typte en stencilde het clubblad
en organiseerde voor de adspiranten reizen naar België en Parijs - die waren onherroepelijk
alcoholvrij, verzekerde hij ongeruste ouders en bestuursleden. Voorts zag Surink wel been in
een volleybalafdeling ('daar dit een goede lichaamstraining is'), en waren zijn jaarverslagen
vermaard om hun uitvoerigheid. Surink werd in 1958, toen hij Vrone vaarwel moest zeggen
omdat hij naar Amsterdam verhuisde, tot erelid benoemd.
'Een accommodatie die vrijwel uniek is
voor een dorpsvereniging uit de 4e klas
se KNVB', schreef Nierop trots in 1951.
Een jaar later moest hij de degradatie uit
die klasse memoreren.Vrone was samen
met Watervogels op de laatste plaats ge
ëindigd, zodat een beslissingswedstrijd
noodzakelijk was. Het duel vond plaats
op het DTS-terrein in Oudkarspel en ein
digde in een gelijkspel. Op 25 mei 1952
vond in Breezand de replay plaats. Vrone
dolf uiteindelijk het onderspit. Een ge
miste penalty maakte de dramatiek nog
groter. Na tien jaar moest Vrone terug
naar de afdeling Noord-Holland.
C. Groen Czn. opperde het in 1949 tijdens de ledenvergadering al: verlichting op het A-veld.
13
