100 exemplaren, de tuinder le
verde 100 stuks plus het over
eengekomen toetal aan de koop
man. Bij bloemkool, rode, witte
en gele kool gaf men 12 stuks
toe op de 100. Bij bos wortelen
4 bos op de 100 en bij bieten en
rapen 4 stuks op de 100 toe.
Vooral de handelaren waren er
zeer op gebrand dit oude ge
bruik in stand te houden.
Tegelijk met bovenstaande
kwestie rijpte het idee om ook
het weegstelsel in te voeren voor
uien, aardappelen en losse wor
telen. Deze producten werden
nog altijd per mand of per halve
hectoliter gemeten en verkocht.
Een verkoop methode die vaak
aanleiding gaf tot meningsver
schillen. Dergelijke problemen
lijken nu niet onoverkomelijk,
maar in die tijd waren het zaken
van grote betekenis en gewicht.
Veel vergaderingen waar een ie
der zijn zegje kon doen werden
hier aan gewijd. Over en weer
zijn er harde woorden gebezigd,
maar het bestuur van de 'Naam
loze' hield vol.
Er was een besluit van de ge
meenteraden van Broek op
Langedijk en Sint Pancras voor
nodig om het maatstelsel in te
De veilingklok besliste over het wel en wee van de tuinders voeren. In de laatste bestuuts-
vergadering van het jaar 1897
werd officieel meegedeeld dat het maatstelsel was gevallen en dat het weegstelsel zou worden
ingevoerd voor uien, nep, losse wortelen en aardappelen. De kwestie van de toetallen
was hiermee niet van de baan. Het bleef een actueel punt op de agenda van de volgende
bestuursvergaderingen.
Uiteindelijk viel op 28 november 1898 de beslissing. Niet eerder dan dat men overeen
stemming had bereikt met de 'Handel'. Met 86 voor en 4 tegen werd besloten de toetallen
na een korte overgangsperiode af te schaffen. Een belangrijke gebeurtenis. Kennelijk zo
103
