Na dit eerste aarzelende begin is men toch doorgegaan met veilen. Dit veilen echter was nog
lang geen algemeen aanvaard begrip. Er waren geen regels of voorschriften. Iedere handelaar,
schipper of tuinder deed maar wat hem het beste leek. Veel tuinders hielden vast aan hun
eigen afnemers, die vaak niets wilden weten van openbare prijsvorming. De algemene opvatting
was vaak: lukt de onderhandse verkoop niet, dan kan je nog altijd proberen om met veilen van
je product af te komen.
Het is duidelijk dat vooral in de beginjaren het veilen een tamelijk primitief gebeuren was.
Toch kwam er vooruitgang. Aanvankelijk begonnen op erf van de heer D. Wagenaar (nu
bollengebouw) werd het veilpunt op iniatief van het gemeentebestuur van Broek op Langedijk
onder leiding van burgemeester Nobel overgebracht naar een gemeente terreintje aan de
Bruggesloot, tegenover het erf van de heer Wagenaar. Er werd een vaste aanlegsteiger gebouwd
en als afslager fungeerde de gemeentebode, de heer Jb. Hoogland.
Dit was natuurlijk al een behoorlijke vooruitgang. Toch bleven nog veel tuinders zich afzijdig
houden van het veilsysteem. Dit werd mede in de hand gewerkt door het ontbreken van
voldoende voorschriften. Ook was er nog geen sprake van een veilingreglement. Daarbij
beruste de leiding bij het gemeentebestuur. De tuinder had in feite geen enkele zeggenschap
over de gang van zaken.
Na enkele jaren werd het duidelijk dat men op deze onbevredigende manier niet door kon
gaan. Het waren twee vooruitstrevende jonge tuinders uit Broek op Langedijk, S. Wagenaar.
Jzn. en P. Slot Azn. die hun collega tuinders opriepen een belangenvereniging op te richten.
Ondanks onverschilligheid en soms ook tegenwerking wisten zij veel tuinders te overtuigen
van het nut tot samenwerking.
Op 28 april 1896 kwamen in het lokaal van de heer P. Vet te Broek op Langedijk een
100 tal tuinders bijeen met als doel een vereniging te stichten die de belangen van tuin
bouw en handel zou trachten te bevorderen door onderlinge samenwerking der leden.
Bijna alle aanwezigen gaven zich op voor de nieuwe vereniging. Een reglement werd samen
gesteld en de nieuw opgerichte vereniging kreeg de naam van Naamloze Landbouw en
Handelsvereniging Langedijk en Omstreken.
Organisatie
Vanaf de oprichting van de 'Naamloze 'zoals de nieuwe vereniging kortweg werd genoemd zijn
notities, overzichten, jaarboekjes en notulen te achterhalen. Veel minder zichtbaar is de rol
van de afdeling Sint Pancras in dit verhaal. Dit is verwonderlijk, want de rol van 'De Tbinbouw'
was van wezenlijk belang en soms doorslaggevend. Dit kwam direct al tot uiting in de bestuur-
samenstelling. Het oprichtingsbestuur telde 9 leden waarvan twee leden uit Sint Pancras
afkomstig waren. Dit waren D. Kloosterboer Jzn en P. Gootjes Jzn. Dit bestuur was als het ware
de grondlegger van de georganiseerde tuinbouw in Noord-Holland. Vooral in de beginjaren
stond de Naamloze' voor veel problemen. Allerlei zaken en conflicten betreffende tuinbouw,
veiling en handel moesten worden opgelost.
Een van de grootste misstanden die werd aangepakt was de gewoonte van het geven
van toetallen aan de koper. Dit was een oude gewoonte die bij het zaken doen hardnekkig
voortwoekerde. Toetallen werden gegeven boven het ronde cijfer van 100. De koper betaalde
102
