Als regel gebruikt in centrales, met natuurlijk nadelige gevolgen voor het
milieu als gevolg van de uitstoot van vervelende gassen.
De vetkool is echter bij uitstek geschikt voor gebruik in smederijen! Maar
dat is natuurlijk maar een beperkte omzet en wordt steeds minder.
In ons land ligt dat anders. De kolenlagen liggen diep in het Zuid-Limburgse
land. Het duurde tot 1850 voor men besloot geld te steken in een profes
sionele winning door middel van serieuze mijnbouw.
De Dominiale Mijnen waren de eerste particuliere mijnen met de ontgin
ning van de steenkool en later volgden:
De Wilhelmina,
De Emma,
De Maurits,
De Laura,
De Willem Sophie,
In 1902 werden ten slotte de Staatsmijnen opgericht. Je moest dus de mij
nen in, werken voor een hongerloontje -andere vooruitzichten waren er
ook niet in Limburg- met groot risico op longziekten en ongevallen Het
geromantiseerde mijnwerkers leven bestond niet. Hard werken in barre
omstandigheden. De veelgeroemde
saamhorigheid bestond alleen uit
noodzaak 100% op elkaar te kunnen
en moeten rekenen, want een onenig
heid onder de grond was levensge
vaarlijk voor de gehele ploeg. In zo n
geval moest de betreffende kompel
direct worden verwijderd. Niet zozeer
dat er mensenlevens mee gemoeid
waren, maar een ongeluk betekende
verstoring van de productie en dat
kostte het bestuur geld
Gelukkig waren de omstandigheden
in Nederland veel beter dan b.v. in
Belgie of Duitsland, waar men de vei
ligheid minder serieus nam.
De beloning was daar vaak veel hoger
want je werd beloond naar opbrengst
en dan ging je meer risico nemen dan
verstandig was.
Beeld uit steenkool gebouwen
33
