29
Steenkool.
Wordt de druk in de bodem groter en is dieper in de grond de temperatuur
hoger, dan smoren de plantaardige resten en worden geen bruinkool maar
ten slotte steenkool. Dat het een plantaardig product is, kan je soms goed
zien omdat er in de steenkool vaak nog plantenresten zitten van varens,
bomen en soms van insecten. Deze fossielen geven de geoloog inzage in
de ouderdom van de lagen.
W. Groen en Cor Kooi, jaren 50
Wanneer wij dus na miljoenen jaren de grond open breken en in de aarde
gaan wroeten, dan komen wij bij de zwarte steenkoollagen die diep onder
de oppervlakte liggen en soms wel 10 meter of meer dik zijn. En met meer
dere lagen boven elkaar, waartussen weer lagen steen zitten. In Limburg
zitten de lagen tot meer dan 1000 meter diepte. Hoe dieper hoe hoger
de verbrandingswaarde (in het algemeen) en hoe beter de kwaliteit. Die
lagen liggen niet zo mooi als b.v. in spekkoek op elkaar maar lopen schuin
omhoog, doordat in het verre verleden de aardlagen zijn verschoven en
opgestuwd. Ze komen zelden aan de oppervlakte. Hoe ouder de laag, hoe
verder het verkolingsproces is gegaan en hoe beter de kool. De structuur
wordt dichter en de kleur is praktisch zwart.