In China 159 Zien jullie maar wat je er mee doet""Misschien staat ie nog wel buiten. Achteraf hebben we er erg leuk gewerkt en deed je goeie ervaringen op. Zo sprak je mensen die nog nooit een viltstift hadden gezien, of een strip tang voor de electra waarmede je de bedradingen stript. Dat deden ze nog met een aansteker. Na een week gaf ik de monteur een fooi van 5,-, maar dat was mooi fout. Bij het eten lag er een briefje dat ik dat beslist nooit meer moest doen, want dat was voor die mensen een weekloon! Gaf alleen ontevredenheid want ze verdienden normaal max. 1,- per dag. Dat was dus even niet zo leuk want je brengt daar mede ook je zakelijke rela tie in gevaar. Alles wat daar gepikt kan worden verdwijnt gewoon dus ik had een wachtsman voor 12 uur en een voor 24 uur. Zij hadden de sleutel van de buitenpoort en alleen ik had de sleutel van de bin nendeur. Niemand anders. De wachtsman maakt voor mij het hek open en achter mij weer op slot. Werkelijk alles werd er gejat. Zo heb ik nog 2 supermark ten geleverd en ze vroegen of het weer 750,- per dag kostte. Dat was die keer dat ik net in Belgie o.a. een par tij goederen kocht met wel 1000 keerhangers.Van Gils, dus geen rommel. Ik sta daar met de wagen en achterin liggen die hangers. Nu werken ze daar veel met vrouwen en die stonden buiten wat te roken en zien die han gers. Zelf werkten ze nog steeds met die uit ijzerdraad gedraaide dingen. Zoiets kenden ze helemaal nog niet Dat werd een enorme zaak.Te gek voor woorden. Ik had daarbij ook in Bel gie de kassa's gekocht en kringelsnoer. Dat kenden ze in Rusland ook hele maal niet. En toen ik daar 4 blokken moest leveren compleet met kassa's, deed ik de aansluiting met kringeldraad.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 2008 | | pagina 161