90
In dit geval vind ik eehter de grens tussen werkelijkheid en fantasie wel erg
dun. Dit komt, omdat de schrijver in de werkelijkheid ook bezig is geweest
met dezelfde onderwerpen als in de roman en omdat de meeste personen
gemakkelijk te herkennen zijn.
In de roman komt een aantal feiten en verhalen voor die mede door De
Klin aardig bekend zijn, zoals het bezoek van Paul Kruger aan Sint-Pancras,
dat al of niet heeft plaats gevonden en de aanslag op de trein tegen het
einde van de oorlog.
Een enkele keer maakt de hoofdpersoon een lichte kritische opmerking
over de artikelen in De Klin. Dat deed me denken aan een gesprekje dat
ik met een van onze leden had in de pauze van de ledenvergadering. Hij
vroeg mij, of we ook historici als medewerkers hebben.
Ik moest hem vertellen, dat dat helaas niet zo was. Ik zelf heb geschiedenis
als verplicht bijvak moeten volgen, dus ik kom er nog het dichtste bij. Mis
schien dat de heer Bak eens een bijdrage aan De Klin wil leveren?
Overigens kan men de titel van het boek op twee manieren uitleggen.
Ik heb zelf het verhaal met interesse gelezen. Natuurlijk heeft iedereen zijn
eigen redenen om een verhaal wel of niet met interesse te lezen.
Ik ben geen Pancrasser, maar woon sinds 1971 in dit dorp. Het trof mij, dat
ik zoveel personen uit het verhaal herkend heb.
De periode spreekt mij ook zeer aan. Ik vind namelijk de tijd tussen de
beide wereldoorlogen, het interbellum, heel boeiend. Ook ik ben met die
tijd bezig geweest, maar dan op ander gebied.
Ook de aandacht in de loop van het verhaal aan de Revolutionair Socialis
tische Arbeiders Partij deed mij goed. De grote leider, Henk Sneevliet, die
een tijd in Sint-Pancras ondergedoken was, is namelijk familie van mij.
Tenslotte vraag ik mij af, of we binnen niet al te lange tijd weer een verhaal
van Peter Bak kunnen verwachten en waar dat over zal gaan.
Arnold Troostwijk.
