81
Enkelen verhuisden en lieten een
lege plaats achter. In die tijd be
gonnen ze zich in Pella minder
op hun gemak te voelen: Ze merk
ten dat mensen in hun omgeving
jaloers op hen waren omdat zij
daar zoveel voorspoed hadden
gekend. Zo in de trant van: "Wij
zijn hier geboren en getogen en
dat zij zo goed hebben geboerd
hebben ze te danken aan de in
spanningen van onze ouders en
van ons, wij hebben het bedje
voor hen gespreid. Eigenlijk is dit
niet eerlijk want ze hebben ze
zich ten koste van ons verrijkt
Dit alles maakte dat ze besloten
Pella te verlaten en rees de vraag:
Maar waarheen?
Ze besloten terug te gaan naar
Hun huis aan deMoerverweg, in 2006 Holland. Dit op voorstaan van
te koop aangeboden Halja. En daarbij gaf zij de voor
keur aan St. Pancras want dat
kende ze en de mensen die daar woonden hadden haar steeds als hun
gelijke behandeld en dat was niet in alle andere plaatsen waar ze hadden
gewoond en gewerkt, het geval geweest.
De jongens dachten anders over deze dingen. Verreweg het grootste deel
van hun leven hadden ze in de USA doorgebracht en ze dachten meer Ame
rikaans dan hun ouders. Ze waren daar geworteld, Amerikaan met de Ame
rikanen geworden en verlangden in de verste verte niet naar een nieuw
leven in een land, waarvan ze maar weinig afwisten. Wanneer hun ouders
terug naar Holland wilden, wel dan moesten ze maar gaan. In zekere zin
vonden ze dit jammer, aan de andere kant konden ze er wel begrip voor
opbrengen. In het begin van de tachtiger jaren gingen Jan en Halja weer in
St. Pancras wonen.
Ze lieten een nieuw huis bouwen aan de Moerverweg. Enige tijd later vier
den ze hun veertig jarig huwelijksfeest. Jan overleed op 69-jarige leeftijd.
Daarna voelde Halja zich vreselijk alleen. Wanneer je zolang samen bent
geweest en zoveel samen hebt meegemaakt, is het verlies dubbel zwaar.
Vaak was ze op de begraafplaats te vinden.
