Jeugd-wielerronde.
Om de wielersport te promoten in eigen dorp werd voorafgaand aan de
"grote jongens" een wielerronde voor de plaatselijke jeugd gehouden. Wirn
Appeldoorn was de grote promotor en organisator van dit evenement. De
winnaars mochten in de "gele trui" een ereronde rijden door het dorp met
de rondemiss.Al weken van tevoren was de jeugd aan het trainen op gewo
ne fietsen en zelfs op echte racefietsen. Eén naam springt er bij mij meteen
uit, namelijk die van Reijer Hoogendoorn. Deze oersterke jongeman was
op zijn oude, degelijke damesfiets al zijn leeftijdgenoten op racefietsen te
snel af en won met grote voorsprong. Een grootse carrière als wielrenner
lag voor hem in het verschiet, maar Reijer vond éénmaal hard fietsen ge
noeg en een groot talent ging verloren.
De Ronde-miss.
Een ander jaarlijks terug
kerend fenomeen was de
missverkiezing.
Bij een wielerronde hoort
een wielermiss om de
winnaars te huldigen, zo
vond ook Cor van Wonde
ren. Daarom organiseerde
hij enkele weken vóór de
ronde een heuse Miss Sint
Pancras verkiezing in café
"Rust Wat".
Cor pakte het professio
neel aan met een heuse
presentator en een zeer
deskundige jury, die jaarlijks verschilde. Zo hebben we een jury gehad met
journalisten, (oud)wielrenners, sponsors, notabelen, medewerkers, plus de
miss van het vorige jaar. Na enig aarzelen zetten de meeste aanwezige meis
jes de schroom van zich af en schreven zich ter plaatse in.
De zaal was altijd afgeladen vol en dat was voor eigenaar Gerrit Mulder een
goede reden om zich als hoofdsponsor van de wielerronde aan te melden.
Gerrit blij, wij blij. De meeste meisjes van toen zullen nu al lang moeder, of
zelfs misschien wel oma zijn.
Maar het feit dat jij éénmaal als mooiste van het dorp werd gekroond zal
ongetwijfeld bij ieder van hen haar leven lang bijblijven, om trots aan je
kinderen of kleinkinderen te vertellen.
64
