Die glasbak staat gewoon in Sint-Pancras in het winkelcentrum en is be
doeld om oud glas resp. glasproducten die hun functie niet hebben over
leefd tijdelijk te herbergen. Dus een soort uitzetcentrum voor uitgeproce
deerde glasproducten. Dat glas echter is een van de oudste natuurproduc
ten en in de meest elementaire vorm te vinden bij vulkanen als vulkanisch
glas.Als regel zeer donker van kleur door vele verontreinigingen.
De oude Romeinen zagen er wel wat in en pasten het toe als reservoir voor
bv. parfums maar ook reeds als beglazingen. Dus een erg oud product. Aan
beglazingen in oude huizen is nog vaak een verkleuring te zien die afkom
stig is van de niet zuivere grondstoffen bij de productie in de glasfabrieken
en bovendien kun je aan de ruiten soms goed zien dat glas geen echte vaste
stof is maar een plastisch materiaal dat heel langzaam wil uitzakken en dan
onderaan duidelijk dikker is dan bovenaan de ruit. In de oude technieken
was het bovendien onmogelijk om echt vlakke ruiten te produceren en is
het beeld achter de ruit soms als in een lachspiegel zo vervormd.
Glas is dus een materiaal met een verhaal dat verder terug gaat dan onze
historie. En wanneer je dan in ons dorp zo n bak ziet staan, dan gaan er
gedachten door je hoofd als:"wat wonen hier een rijke mensen in Sint-Pan
cras, Moet je die overdaad eens zien". Of:"slordig van dat recycling bedrijf
om niet op tijd te zorgen dat die rommel weg is. Je kunt wel glassplinters
in je banden krijgen of er valt een kind.
Maar niemand denkt dan aan dat kleine flesje dat even tevoren nog een
frisse bierpul was met het trotse merk van een bekende brouwer op de
borst.
Zijn verhaal: "Ik had een kroontje op het hoofd en tezamen met 11 broe
ders stond ik gisteren nog prominent vooraan in een gerenommeerde su
permarkt in een gele krat met mooie zwarte letters er op.
20
