143
Dan schaats je op de buitenkant van je schaats. Buitenover noemen we
dat. Toen zwieren met jong en oud, meestal op de Veert, heel gezellig. Al
gauw begon ik met omspringen. Alles op m' n houten Hoekstra's, geen
hoge schoenen aan, maar gewoon zwarte regenlaarzen.
In 1944 verhuisden we naar Oudorp, Heerenweg (de Nollen) Daar ook
best strenge winters beleefd .Ook 's avonds bij lichte maan nog wel eens
het ijs op, maar 't was oorlog en na 8 uur een straatverbod, dus ook van het
ijs af. Gelukkig was de oorlog in 1945 afgelopen. Ik deed in 1947 U.L.O.-
examen en ging op kantoor aan de slag. Inmiddels was er een ijsbaan ge
creëerd op het land van Gijs Klein a.d.Achterweg. Ondergelopen land, dus
gauw betrouwbaar ijs, met muziek en verlichting.'s Zondags op de Ijsbaan
in Heiloo, waar ik een keer met vriendinnen heen ging, ontmoette ik ie
mand die goed kon ijswalsen. Van hem leerde ik alle pasjes. Prachtig was
dat!
De Scbapenbrug van opa Volger achter de woning Heerenweg 191. Zo kon
opa de schapen verweiden over de Veert naar de andere kant op het land
van Kieft. De brug had een verrijdbaar tussengedeelte zodat de koolvletjes er
door konden. De brug is gemaakt door de man van Lenie, Henk Wagenaar
Maar in 1950 kreeg ik verkering met Henk Wagenaar uit Oterleek. Kon ook
goed schaatsen, maar hij had toen al liefde voor het schoonrijden. Dus 't
gevolg was, ik ging ijswalsen en Henk zwierde met andere meisjes over de
baan. Gelukkig fietsten we later weer lekker samen naar huis!
