20 Fruitfeest
Het schoolplein lag nog bezaaid met plat getrapte sterappeltjes. Cees
Duif had s' morgens in het speelkwartier manden vol met lekkere rode
sterappeltjes over het schoolplein laten uitgooien.
Prachtig vonden hij en zijn mannen, hoe de kinderen over en op elkaar
vielen om zoveel mogelijk van die heerlijke appeltjes te bemachtigen.
Ieder jaar herhaalde hij zo eind september deze vorm van barmhartigheid
voor de schoolkinderen. Het grote voordeel van dat spektakel was ook dat
het bemachtigen van deze appeltjes een legale sport was.
Maar je miste hierbij natuurlijk wel de kick en spanning van het illegale
jatwerk. Dikwijls kwamen mensen zich op school bij Meester De Ruyter
beklagen als een stel jongens zich weer eens bij hen in hun boomgaard
hadden opgehouden en dat zonder hun toestemming en dus medeweten,
welteverstaan. Maar dat was toch zo een spannend werk, daar kon je als
jongen gewoon geen weerstand aan bieden.
Het ging natuurlijk niet om dat appeltje of peertje, want die kon je thuis
genoeg krijgen. Maar het aantrekkelijke van iets doen wat niet mag en ook
het durven doen van zo n daad maakte van jou een slimmerik in de groep
van jongens. Daarbij werd het grote woord "stelen" gemakshalve snel naai
de achtergrond geargumenteerd.
Jongens, volgens mij zijn de goudrenetten bij buurvrouw Koster al rijp.
Een dergelijke opmerking was voldoende om de boomgaard met een
bezoekje te vereren. De vaak nog kiezelharde en onrijpe appels waren
bijna niet te consumeren, met meestal als resultaat een fikse buikpijn.
Dit bijna onschuldige kattenkwaad van jongens van nog geen tien jaar oud,
zou mogelijk wel de basis voor erger kunnen worden, als de grens van
normen en waarden gemakkelijk zou worden overschreiden.
Dus hield Meester De Ruyter, na weer eens bezoek te hebben gekregen van
enige beroofde inwoners, een preek die een dusdanige indruk maakte, dat
er tijdelijk rust op dat front werd ervaren.
Toch gebeurde er van allerlei klein kattenkwaad wat het leven van kleine
jongens nou juist zo interessant maakt. Gewone dingentjes met een hoog
Dik Trom gehalte maakten een ongelofelijk plezier voor ons simpele
dorpsjongens. Schuitjes aan de wallenkant werden losgemaakt en bij een
andere zijn wik weer vastgelegd, waardoor de eigenaar zich de volgende
morgen een ongeluk moest zoeken om zijn eigendom weer te kunnen
gebruiken.
De lol was helemaal kompleet als vader dan tussen de middag het verhaal
vertelde en mij vroeg of ik er soms mee te maken had.
87
