76
Broer en zus spelend
met een poppenwagen
Een gezin ook waar de drie kinderen in
vertrouwen, rust en liefde, zonder al te
veel problemen, konden opgroeien. Er
kwam geen enkele professionele peda
goog aan te pas. Alleen zover en niet ver
der en alles moeht als het half kon, was
het algemeen gebruikte regel, ten huize
van deze familie.
Het zorgenkindje was Jan, die leed aan zo
genaamde toevallen, ik denk dat je dat nu
hyperventilatie zou noemen. Een probaat
middel hiertegen is de mond af te dekken
met een plastic zak, zodat de benauwd
heid al snel wordt gereguleerd, weten we
nu. Maar in mijn vaders jeugd hield men
de patiënt met zijn hoofdje even boven de
geopende regenput die meestal gewoon
in de keukens van de woningen aanwe
zig was. Gaf een fors tikje tegen de bille
tjes en het kind krijste het leven weer te
gemoet.
Waarschijnlijk zou alleen het tikje wel
voldoende zijn geweest, maar gezien de
toenmalige kennis met huismiddeltjes
werkte het op die manier.
Piet, Aagje en Jan Schuit
Met nauwelijks zes jaar ging Pietje aan de
hand van zijn ruim een jaar oudere zusje
Aagje naar de openbare lagere school.
Een hele omwenteling in ieders kinder
leven.
Het aanpassen aan de schoolregels en de
wat autoritaire onderwijzende, was een
gruwel voor deze nog kleine jongen.
Hij was bij geboorte nu eenmaal een vrij
buiter met daarnaast de fysieke handicap
van een linkshandige.
Twee eigenschappen die toen in ieder
geval tot problemen moesten leiden.
