70
Oom Jaap Kerkmeer repareerde de schaatsen en vooral de schaatsriemen
en daarnaast slijpte hij op simpele wijze, de meestal houten schaatsen.
De dure kunstschaatsen en noren werden niet aan zijn kunsten toever-
trouwd, heb ik zo mijn vermoeden. Oom Jaap was een wat wonderlijke
man, met de opvliegende natuur van zijn vader. Ik stond er een keer bij dat
iemand het slijpen of de reparatie te duur vond en daar een opmerking
over maakte. Oom Jaap ging onmiddellijk in de aanval, opsodemieteren,
sliste hij hardop, waardoor dat woord een wat eigenaardige uitdrukking
kreeg. Wegwezen, ik wil je hier niet meer zien en gooide de schaatsen met
een grote boog de schuur uit.Toen de man het bedrag alsnog wilde betalen
wilde hij niks meer met hem te maken hebben, ook zijn mooie geld niet.
Zwaar aangetast in zijn gevoel van eerbaarheid, bleef hij minstens nog ze
ker een half uur mopperen tegen iedereen die voorzichtig vroeg of zijn of
haar schaatsen mogelijk al weer klaar waren. Over de prijs van de reparatie
werd voortaan door niemand meer onderhandeld.
Ook Vader en Moeder hebben daar menig baantje gezwierd en achteraf
moet ik zeggen dat zij deze sport voortreffelijk beheersten.
Natuurlijk gebeurden er ook wel eens ongelukken, en dat maakte op mij
dan weer een geweldige indruk. Zo was IJtje Stammes, de vrouw van Jan
Kliffen, met iemand op de wals muziek van Johan Strauss lustig aan het
zwieren toen het standbeen van haar zwierige partner opeens het ijs miste
en pardoes in zijn val IJtje meenam op de keiharde ijsvloer.
Een gillende schreeuw verdreef het milde opkomende hoongelach van
de omstanders. De muziek had niets in de gaten zoals ook de meeste ijs
liefhebbers. Maar IJtje moest zwaar ondersteund en omringd door man
en vrienden worden afgevoerd, haar arm bleek later op een vervelende
manier te zijn gebroken. Eigenlijk niet iets waar je nou zo geweldig van
onder de indruk hoeft te geraken, maar op mij als jochie had het blijkbaar
toch zo" n inpact dat ik dit voorval, wat vlak voor mijn neus gebeurde, nu
nog weet. Ook organiseerde de ijsvereniging dikwijls wedstrijden, op het
gebied van hard- en kunstrijden, waar veel mensen op afkwamen.
Omstreeks de jaren 50 verruilde Opa kerkmeer de boerderij in de Achter
weg met de woning van Gijs Klein op de Benedenweg- hoek Slagerslaantje.
Een kleiner huisje maar met een lap geestgrond.
Deze werd door mijn vader bebouwd voor zaai en plantwerk. Een paar jaar
later verkocht Opa het stuk land aan de gemeente waarna er huizen op
werden gebouwd.
