59
De tijd dat je post afgaf en dat bleek dat de geadresseerde jarig was en je
gevraagd werd ook even binnen te komen, gebak kreeg en soms wel tot 8
uur's avonds bleef hangen, die tijden zijn voorbij. Helaas. Dat kun je alleen
nog even in de Klin lezen.
Ook de organisatie wordt anders. Meer automatiseren. De concurrentie
wordt groter want in 2007 verdwijnt het monopolie van de PTT om
brieven tot 20 gram te mogen bezorgen. Fax en e-mail vervangen een deel
van het postverkeer. Wel heeft men contracten met b.v. Gamma, Karwei en
A.H. voor het bezorgen van reclamefolders e.d., hoewel ook zij steeds meer
reclame maken op de televisie en hun website.
Jammer, want dan verdwijnen ook de mooie verhalen die het leven van
een postbesteller toch iets romantisch geven. Zoals de vrouw die brieven
krijgt en al klaar zit met de koffie als de postbode komt want zij kan haast
niet meer zien en hij moet de brief voorlezen. Of de mevrouw die altijd aan
de deur staat en ook wel eens iemand wil spreken of haar hart wil luchten
en bij gebrek aan een ander de postbode maar als praatpaal aanschiet.
Helaas is daar geen tijd meer voor. De tijden worden gecontroleerd en er
zit weinig rek meer in.
De brievenbussen zijn een verhaal op zichzelf. Sommige staan goed verstopt
in de heg; andere zitten al volgepropt met kranten en folders zodat de post
er gewoon niet meer bij kan. En de klep zit op variabele hoogte variërend
van 20 cm tot 1,5 meter boven de straat, zodat je soms knap lenig moet zijn
om je werk goed te doen. En dan die borstels die er vaak achter zitten die
soms de kou en de brieven tegen houden.
Maar Toon Zonneveld heeft dat alles met een goed humeur volbracht en
weet precies de weg. Hij heeft toch een fijne tijd gehad en zal niet zeuren
over ongemakken. Maar straks gaat hij met evenveel plezier met pensioen
en wij gunnen hem dat van harte.
De postbode wordt verleden tijd.
