16. Een van onze dorpsgenoten.
De Postbode.
In het midden van de 19-de eeuw -in de tijd van de Camera Obscura van
Nicolaas Beets- was post nog iets bijzonders. Kreeg je post dan was het
belangrijk en interessant. De gewone man kreeg zelden post. Adressering
zoals Turkstra te Sint-Pancras was voldoende en tarieven van 1.1/2 cent
waren begin vorige eeuw normaal.
Zat er te weinig port op een brief dan moest je strafport betalen aan de
postbode, een belangrijk man in een uniform.
Verzamelen van postzegels was in net als van sigarenbandjes. Pracht
exemplaren waren er bij en je ruilde onderling totdat je de series compleet
had van "Nederland en de Overzeese Gebiedsdelen" Je plakte ze vast in
een schrift of als je rijke ouders had in een Importa album -waarin de
afbeeldingen al voorgedrukt waren- totdat kenners je vertelden dat
vastgeplakte postzegels niets waard waren
Later kwamen de kinderzegels, de zomerzegels en de speciale series. Nü
kun je zelf je ontwerp maken en zijn de echte postzegelfanaten op een
dwaalspoor gezet. Op de post zijn de postzegels vaak vervangen door een
stempel van de frankeermachine of door "frankering bij abonnement
Maar intussen staat de postbode nu voor de deur, nog herkenbaar aan z'n
jas en fietstas, maar de pet en de stropdas zijn al lang verdwenen.
Met een geroutineerd gebaar schuift hij met de brieven ook even een
bundel reclamefolders in de brievenbus, want ook de PTT moet met de
tijd mee gaan. Maar laten we niet op de zaken vooruitlopen.
We stellen voor Antoon Zonneveld, geboren op 3 maart 1948 op de
Achterweg in Sint-Pancras/ gemeente Koedijk, in het huis dat nu bewoond
wordt door Jaap de Jong, bezuiden het huis van Biesboer. Als zoon van
katholieke ouders ging je naar de katholieke Lagere School in Oudorp,
samen met b.v. Jan, de zoon van Cor Dekker. En natuurlijk niet naar Vrone
maar naar Kolping Boys in Oudorp.
55
Dat was nog te betalen.
