41 Mijn vader schoor de klanten in de ene stoel en mijn broer Jan of ik zeepte de baarden in de andere stoel in. We kregen vaak 5 cent of een dubbeltje fooi. Er waren ook klanten die nooit wat gaven. Die hebben het geweten, want als ze hun mond open deden schoot de scheerkwast uit en hadden ze hun mond vol scheerschuim. Ook neuzen waren gewild om de kwast in te duwen. Tegen de avond werden de gesprekken schuiner en werden er moppen verteld die niet geschikt waren voor onze oren. Dan werden we naar ach teren gestuurd met de mededeling:"ik red het alleen wel weer" hoewel de winkel nog vol zat. Wij hadden wel door wat de reden was. Wat ik ook nog wil vertellen is dat om reden van inkomsten mijn vader een voetbalpool invoerde. Je kon een lootje trekken op de uitslag van Vrone 1Het liep van 0-0 tot 5-5 dat waren 36 lootjes. Ze kostten 10 cent en ze waren alle weken uitverkocht. Degene die de uit slag goed had won dan voor ruim 3 gulden aan rookwerk, waar mijn vader de winst van opstreek.Toch liep dat uiteindelijk niet goed. Wat was het geval. Er waren diverse spelers van Vrone klant en die koch ten ook lootjes. Ik heb gehoord dat er eens een keeper was die een lot had met 0-1. Vijf minuten voor het einde stond het nog 0-0. Toen hij een schot op doel kreeg liet hij de bal tussen zijn benen doorglip pen en werd het 0-1. Hij won de pot. Omdat hij bekend stond als een van de beste keepers die Vrone ooit gehad heeft heb ik er zo n 20 jaar later nog eens met hem erover gesproken, maar hij hield vol dat hij de boel niet geflest had. Dus moet ik hem geloven. Het hield wel in dat er iemand van het bestuur van Vrone kwam met de mededeling dat er niet meer gewed mocht wor den op wedstrijden van Vrone. Waarom zou dat nu zijn? Dit waren zo wat herinneringen over de kappers winkel van mijn vader en moeder. Mart MÖLS

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 2006 | | pagina 43