Dat deden we dan met de tuitemmer met een touw er aan, die je op een
bepaalde manier in de slot gooide en daarna weer vol naar boven trok om
de planten water te geven., maar mijn vader gleed uit en stond plotseling
tot zijn nek in de sloot. Na enig kroos en flap uit zijn gezicht gestreken te
hebben zeide hij: "het is goed dat het ministerie van landbouw en visserij
bij elkaar horen". Soms mag je niet lachen, maar soms moet je wel lachen.
Door de invoering van nieuwe teelten verbouwden we ook augurken.
Deze ouderwetse soorten hadden pikkertjes. Mijn vader vond dat prachtig
werk want je had zo een mand vol, maar ik, Jaap, was allergisch en kreeg
dan jeuk. Maar omdat de teelt veel opbracht werd er niet vanaf gestapt.
De augurken werden centraal bij de Broeker Veiling gesorteerd en elders
geveild. (Amsterdam of Purmerend).
Dit was voor de veiling erg ingewikkeld omdat elke tuinder meerdere
sorteringen en kwaliteiten had. Maar alles werd verkocht.Toen de jeuk voor
mij steeds een terugkerend probleem gaf vond ik eens in een zaadcourant
een geheel andere soort uit Duitsland.
De naam: Gudrun. Deze was geheel glad en groen. Omdat dit jaar en de
zomer een noodjaar voor de augurken was en de gewone soorten niet
groeiden, hadden wij met de Gudrun juist een zeer hoge productie: 3
schuiten vol in de week. Alle sorteringen werden betaald tussen 2 en 3
gulden per kilo dus werd het een klapper voor ons en voor de andere
mensen niet. Je moet dus ook wel eens geluk hebben Na dit debacle is de
augurkenteelt in de buitengebieden zodanig verminderd dat de sortering
elders gebeurde (Amsterdam?) Hierdoor is de augurkenteelt in Broek en
omgeving zoals Obdam verdwenen en overgenomen door kassenbedrijven
in Brabant en Venlo etc.
Het was ongeveer de tijd dat de Vronenmeer en Daalmeer verkaveld
werden. Omdat Joop Ploeger een bollenplant machine had en hiermee
ook mijn bollen plantte, hielp ik Joop daarvoor terug.
Door de verkavelings werkzaamheden was het niet meer mogelijk om
varend in de Zuid-Daalmeer te komen, daar had hij 2 akkers.
Daarom gingen we wel lopend en met een wagentje op pad met een
hele ploeg volk. Als ik mij goed herinner was hierbij Har Duif, Joop zelf,
Maarschalkerweerd met zijn zoon, Jaap Koedijk, en Dries Stins en nog
andere jongens van mij en de heren Kees en Ruud Groeneboom en Marcel
Nieuwland.We hadden zelfs een lijfarts mee, Kees Kooi, een zoon van de
brandstoffenboer.
180