En ja hoor, daar gingen ze met de centjes naar opoe Buut zoals ze haar altijd
noemden. Een cent verkopen heette dat vroeger.
Mijn oma was toen net niet thuis toen ze die centjes er uit haalden. Ze
kochten dus snoep bij opoe Buut, maar die had mijn moeder een groot blik
van Van Nelle beloofd. Dus die zei toen tegen de kinderen: "kinderen, jullie
kunnen meteen wel even dat blik meenemen voor je moeder".
Maar dat was natuurlijk helemaal niet de bedoeling en wilden ze dat niet
doen want anders kwam uit dat ze het geld gepikt hadden uit de spaarpot
voor de Missiebus. Ze kwamen er echter niet onderuit en onderweg zeiden
ze tegen elkaar:"zullen we dat blik in het water trappen".
Maar dan kwam ook alles uit. Dan maar op schuilen in de schuur en dat
deden ze.Totdat moeder zelf weer boodschappen ging doen bij opoe Buut.
Deze vroeg: "en was het goed het blik?. Oma heel verwonderd: "Blik? Ik
weet niks van een blik." En toen kwam het natuurlijk uit. Stoute kindertjes
he die Dekkertjes.
Tante Lena -een zus van mijn moeder- heeft
ook nog in Sint Paneras gewerkt, in Het Ha
ventje. Daar woonde toen geloof ik een fa
milie Kloosterboer. Wel toevallig, mijn moe
der bij de familie Vos en die vrouw heette
geloof ik Visser.
Jan Meijering was later onze kruidenier bij
de spoorbomen en er werd daar ook wel
eens een chocolaatje gepikt door een van
mijn broertjes wanneer hij boodschappen
moest doen. Jan had het natuurlijk heel goed
in de gaten maar zo n jochie had daar na
tuurlijk geen erg in.Toen ik trouwde en met
mijn man in Alkmaar ging wonen werd Jan
Meijering onze kruidenier; bakker Beerse
onze bakker; Arie Commandeur -de broer
van Huib- onze groenteboer. Toen kwam al
les nog gewoon aan de deur en nu moet je
alles bij de supermarkt halen.
Arie van der Veer -de eerste vrachtrijder met paard en wagen, zoals ver
meld in een vorige Klin- was een oom van mijn man, een broer van mijn
man z'n moeder.
Broertje Jaap met moeder
(Riet) met haar zus en
buurvrouw Schot.
112
