109
Hij kon haar vader dus ook goed, maar wisten wij veel. Wij mochten er
echter toch in en wij hebben heerlijk geschaatst die middag.Tof van Huib
Beers hoor!
ca. 1958 kinderen van Wonderen met het huisje
van de heks (Tineke) en Hans (Kees v. W.) en
Grietje (Anton van W.). Jan van W. reed met de
melkkar van Cor Oud de hele boel rond.
Mijn moeder zei altijd:
"eigenlijk horen wij ner
gens bij.We zitten hier in
het trappelend" omdat
we tussen Oudorp en
Sint Pancras in woonden.
Dat was met de intocht
van Sinterklaas ook zo.
Sinterklaas stapte van
zijn paard bij het bedrijf
van Gijs Schot en ging
dan verder in een brand
weer auto. Stopte dan
even om pepernoten te
laten strooien door de
Pieten en hup ging het
met een bloedgang de
Achterweg in waar wij
tegenover woonden. En weg waren ze weer.
Niet even uitstappen, neen dat deden ze niet terwijl er toch heel wat kin
deren in de buurt waren. Wij waren al met z'n negenen en bij Zuurbier
hadden ze er nog meer. Dat vonden wij niet zo leuk van de middenstand
die het in die tijd toch van de grote gezinnen moest hebben.
Wij hadden het niet breed hoor maar toch mochten wij met veel dingen
meedoen. Als er een optocht was met koninginnedag dan was moeder al
tijd in de weer om wat leuks te verzinnen: een huisje van Hans en Grietje
vol met snoep behangen, de heks er bij met een heksenhoed op en een
kartonnen kat op haar schouder. En ja hoor, ze hadden een prijs.
De kinderoptocht was in Sint Pancras en daar had ze alles mee op. Ze kon
dat heel goed en maakte alles zelf. Heel leuk was dat.
Ook toen er in de buurt jongens uit Indië terug kwamen.Jan Piersma kwam
thuis en wij gingen er met de buurtkinderen heen. Een grote broodschaal
met opgepoetste sterappeltjes en met deksels en een mondharmonica en
een oude mook; het was een heel orkest. Jan stond in de deuropening met
zijn familie en wij begonnen spontaan het Wilhelmus te zingen, tot ontroe
ring van de familie. Ook dat was weer werk van mijn moeder.
