c. Wij bezochten de 104-jarige oud-Sint Pancrasser
Piet de Kraker.
Piet de Kraker werd als Zeeuw
in 1901 geboren in de gemeente
IJ ssendijke Iesendieke") inZeeland
en wel in Zeeuws Vlaanderen, vlak
bij de Belgische grens.
Piet ging al met z'n 13-de jaar
werken bij de boer en op dat land
van die boer verbouwden ze veel
suikerbieten en tarwe. Die bieten
moesten tenslotte gewied worden
en op stik gezet, wat wil zeggen
opeen zetten zodat er telkens maar
1 biet bleef staan. Maar die boer
verbouwde wel 30 morgen tarwe (1
morgen 34 bunder 34 ha land
30 snees). En wel 25 ha suikerbieten.
En die boer had ook nog koeien dus
melken moest je so-wie-so.
In het seizoen moest het werk op
het land gebeuren met de mensen uit het dorp. Zo kregen ze vaak wel 16
tot 20 mannen, vrouwen en ook meisjes en zo vond Piet op jeugdige leeftijd
-volgens hem in een verloren uurtje tussen de suikerbieten- zijn meisje
Jacoba dat later zijn vrouw werd. In de herfst moesten de suikerbieten met
de disselwagen naar de suikerfabriek Sas van Gent. Of naar het schip voor
transport naar de suikerfabriek Halfweg.
Tarwe oogsten was in die tijd een enorme klus. Veel handwerk. Men zette
het graan op schelven (dat waren enorme bergen koren met de aren
omhoog zodat de korrels niet door regenwater gingen rotten) tot in de
herfst Dan kwamen er uit Drente de "poepenmaaiers" met de zeis.
En ging hij met de maaimachine op de wagen met twee peerden er voor
het land op. Niks geen 8 uur maar gewoon doorwerken tot je klaar was.
Al snel moest Piet op jeugdige leeftijd met de Belgische peerden leren
ploegen en reken maar dat dat zwaar werk was in die Zeeuwse klei.
5
Piet de Kraker op 104-jarige leeftijd
in het verzorgingshuis "Grenshoeve"
in Noord Scharwoude.