93
Vooral de grotere gezinnen in het Zuideinde waren onze beste klanten,
en altijd vriendelijk. Een van de meest vriendelijke klanten destijds was
de heer XX. Hij woonde midden in het dorp en gaf altijd een fooi en een
vriendelijk compliment in de vorm van ook nog netjes gepoetst", en
bedank jullie schoenmaker maar voor de keurige reparatie".
De schoen.
Op een Zaterdag middag vroeg hij mij, nadat ik de reparatie afgegeven
had:"zeg, heb jij het erg druk vanavond", waarop ik vroeg:"hoe bedoelt U
dat?"""Nou", zei de achtenswaardige man, ik zou nog wel een paar nieuwe
schoenen kunnen gebruiken", waarop ik zei dat ik rond de klok van half 8
wel langs zou komen.
Hij had om hoge zwarte kalfsleren bottines gevraagd maat 45/46 en ik had
zo n paar mee.
3 Paar in de linker fietstas en 3 paar in de rechter fietstas.
Netjes aangebeld en de schoenen netjes uitgestald in de kamer. En op je
knieën erbij, "want" had vader Piet gezegd, als je je te hoog voelt om te
knielen, moet je geen schoenverkoper worden".
Na verloop van tijd zei de vrouw des huizes tegen mij: "heb je trek in een
kopje chocolademelk", waarop ik antwoordde:"dat zou lekker wezen".
Zo gezegd zo gedaan. De schoenen werden uitgezocht en het werden een
paar hoge zwarte kalfslederen rijgveter schoenen.
De andere schoenen werden weer opgepakt en het ene paar Berkelmans
bleef achter. Bij het opstappen kwam de vraag van de wat oudere mijnheer
XX:"wat moeten de schoenen kosten?"" waarop ik antwoordde NLG 59,75
per paar. "En wat kost 1 schoen dan?" was de vraag.
(omdat deze man aan een been een orthopedische handgemaakte schoen
had, was voor hem een schoen aan z'n andere been in feite voldoende).
