groothandelsbedrijf in aardappelen, groente en kool.
"Piet" zei ik plechtig, "Ik machtig jou tot ambassadeur namens mij", en ik
overhandigde hem het cadeau dat ik immers al voor haar had gekocht. Piet
met brylcreme in z'n haar er op af, en ik bleef thuis.
Aan de deur gekomen bood Piet netjes zijn excuus aan namens mij, en
vertelde haar dat ik onmogelijk kon komen, en dat hij zodoende mij zo
goed mogelijk zou vervangen, en of ze zo vriendelijk zou willen zijn het
kleinood te willen aanvaarden.
Helaas trapte ze er niet in en zei tegen hem dat ie kon vertrekken en geen
rarigheid, zijn jullie nou helemaal betoeterd.
Hij komt, of hij komt niet maar ik wens geen ambassadeur en meer van
dat geouwehoer.
Wat denken jullie wel", en dicht ging de deur voor Piet zijn neus.
Maar Piet, ook niet van gisteren, ging na een paar minuten met de volgende
visite mooi mee naar binnen, trok zijn jas uit en stelde zich voor en deed
net of z'n neus bloedde, na onderwijl tegen zijn vriendin zachtjes in haar
oor gezegd te hebben -nadat ze oohh wat doe je nou"- maar es eerst
moest uitpakken! Zo gezegd zo gedaan.
De ouders dachten dat dit de jongen was waar het om ging en Piet
vermaakte zich uitstekend.
De volgende dag zei hij mij dat hij het precies zo gedaan had zoals wij
afgesproken hadden. Een week later -zaterdagavond zo rond half negen-
kwam ik met een bos bloemen aan de deur bij mijn meisje (althans daar
ging ik van uit) "hallo" zei ik."daar ben ik weer.
Tandjes gepoetst en goed gewassen, wat vind je er van?"
""Wat vind je er van? Wat vind je er van? Wat denk je eigenlijk wel van mij,
en wat kom je eigenlijk doen?" zei ze.
"Nou, toe zeg. Ik kom voor jou en dat weet je best, en de vorige week
voelde ik me niet lekker" zei ik, waarop zij zei: dat zal dan wel zo zijn, maar
dan had je mij ook wel even via de telefoon kunnen feliciteren. En wat mij
betreft, de vriendschap met jou is over want ik heb nu een andere "betere
vriend"".
Misnoegd ging ik op het hek zitten aan de overkant van de weg want ik
dacht ze bedenkt zich wel, totdat na 10 minuten mijn bloedeigen broer
Piet met Brylcreme in z'n haar en de tandjes gepoetst vrolijk het erf op
kwam fietsen. Zowaar een waardig ambassadeur.
H.Vroegop.
83
