Een slofter werd zo'n vaartgeul van 3 meter
breed genoemd. Met zo hier en daar een
verbreding,om de vletten en de motorbootjes
mekaar te kunnen laten passeren. De
gemaakte ijsschotsen werden onder de
zijkanten onder het ijs geduwd. De ijsclub,
die in 2008 zijn 100-jarig bestaan hoopt te
vieren, was niet blij met dat open gemaakte
ijs, want schaatsers moesten die opening
passeren om op de door hen uitgezochte
sloot te komen. Dat kon zijn de Kruissloot in
het zuideinde van het dorp, of de Kerkesloot
of de Zomer sloot in het Noordeinde. Al naar
gelang welke sloot op dat moment de mooiste
ijsvloer had. Houten beunen maakten de
oversteek dan weer mogelijk. En zo had Sint-
Pancras al heel gauw de eerste klaar-overs.
Dat schaatsen was altijd door de toen al
ijverige ijsclub een leuk gebeuren. Arm en Het °mle88™ van kool.
rijk, kerkelijk en niet-kerkelijk beleefden de De tuinder is de heer G Bo°y
ijspret samen.
IJshakken in Geestmerambacht
een economische noodzaak
27
IJshakken om
een vaargeul te
maken naar de
veiling in Broek
op Langedijk.
Op de foto staat
een ijsploeg van
de katholieke
tu in bo u wveren igi ng
afgebeeld. Van
links naar rechts
(staand): Hein
Bakker, Willem
Hes, Arie Verduin,
Simon Dekker, Hein Brammer, Jaap Verduin, Jan Verduin, Cor Oud, Cor
Brammer, Jan Oud, Zittend: Cor Schreuder (links) en Jaap Brammer.
