Het dorp
Het dorp kwam pas terug toen hij me zoende
Tuinen werden weer opengesteld, we klauterden over een hek
en wilde paarden dansten
langszij
Het dorp werd weer mijn dorp toen hij me zoende
Groen en rustig als in mijn jeugd, vertrouwd als haar inwoners
Ik was nergens heengegaan
Ondertussen
De enige plek waar ik niet mocht spelen, was hij
De enige grens die ik overschreed, was hij
Het enige heimwee dat ik voelde, was hij
Het dorp kwam terug toen hij me zoende
Ik overbrugde de afstand dagelijks
Kikkers kwaakten langs het molenpad
Ik leerde de wolken lezen en school voor de regen
Onderweg
De bomen droegen veel vruchten dat jaar
Al leek het fruit haar smaak verloren
Ik was het meisje van toen, zei hij
Hij hield zijn armen wijd
Het was alsof ik touwtje sprong op het schoolplein
En nog steeds niet wist wanneer ik in moest springen
Lieverd, zei hij, er is niets veranderd
Het pad is slechts verbreed
Kikkers sterven uit of worden alsnog prinsen
100