Klaas Out vertelde dat hij als beurtschipper op Amsterdam bij de gasfabriek in
Noord-Scharwoude vaten teer laadde en deze in Amsterdam en Uithoorn afleverde.
Eveneens loste hij ze wel bij de poldersteiger van Heerhugowaard.
De teer werd gebruikt bij de wegverharding. De teer werd eerst flink verwarmd en
vervolgens over de weg uitgegoten. Daarna strooide men schelpen en of steentjes
over de nog warme teer. Vervolgens werd het geheel met een wals geplet tot een
goed wegdek.
Problemen.
Omstreeks 1920 kwam uit dat ene De Wit op de een of andere manier de belangen
van de gasfabriek had geschaad. Directeur en leden van de gasfabriek waren hevig
verontwaardigd over de euveldaden van De Wit en men had besloten: "Wie niet
horen wil, moet voelen!" De commissie stuurde geen zwarte Piet met een roe naar
De Wit maar sloot zowel de woning als het bedrijf van deze mijnheer af, oftewel: hij
kreeg geen gas meer.
Een gevoelige straf. Dat vond De Wit ook en hij schreef daarom een brief aan het
bestuur waarin hij toegaf fout te hebben gedaan. Hij erkende ook dat het bestuur het
recht had hem te straffen, maar hij wilde graag een andere straf, bijvoorbeeld een
boete. Nu stond zijn bedrijf stil. Dat was schadelijk voor zijn zaak en het had
eveneens tot gevolg dat zijn werknemers werden getroffen, want hij was
gedwongen om dezen te ontslaan. Voor zijn zaak en de bij hem in dienst (geweest)
zijnde werknemers vroeg hij om een andere straf.
Naar aanleiding van dit verzoek werd een extra vergadering van de gascommissie
uitgeschreven.
In deze vergadering was burgemeester Spengler de eerste die lucht gaf aan zijn
boosheid: Deze vergadering had men niet mogen beleggen. Die man had verkeerd
gedaan, dit was besproken in de vorige vergadering en daar was besloten welke straf
de man moest hebben. En daarmee was de kous af!
Ook Ootjers en Keizer waren boos dat ze uit hun werk waren geroepen en zeiden:
besluit is besluit.
De heer Kroon verbaasde zich over de woorden van de vorige sprekers. Natuurlijk
moest de bedrijver van een misdaad worden gestraft, maar hier werden ook on-
schuldigen getroffen en dus was een vergadering van deze commissie gerechtvaar
digd, want deze moest nu een goede oplossing proberen te vinden.
80
