van deze fabriek en dient U niet de belangen van uw gemeente te verdedigen maar
die van de gasfabriek".
Op 5 juni 1912 vertelde de directeur dat hij de gasaanvraag van St. Pancras had
bekeken en dat hij inmiddels een concept - contract had gemaakt dat voor 30 jaar
moest gelden.
Dat moesten de heren maar eens bestuderen.
In het kort was het: Wanneer St. Pancras garandeerde jaarlijks tenminste 36 000 m3
af te nemen en 1 cent meer voor elke kubieke meter gas betaalde dan de Langedijk
deed, dan was het naar zijn mening heel goed mogelijk om St. Pancras ook van gas
te voorzien en zou de fabriek er wel bij varen.
De gasfabriek moest de buizen leggen naar en in St. Pancras. Het gas zou ook voor
de straatverlichting worden gebruikt.
De directeur had vernomen dat inmiddels 183 gezinnen te kennen hadden gegeven
dat ze op het gasnet wilden worden aangesloten en daarnaast vroegen in St. Pancras
de Openbare school, de N.H. kerk en het gemeentehuis om een aansluiting.
Hij raamde dat het buizennet en de aansluitingen 20.000,— zouden kosten, elke
gemeente zou dus 5000,— moeten lenen.
De 186 aansluitingen zouden zorgen voor een jaarlijkse winst van zeker 2000,- -.
Uit die winst moest het loon van een man worden betaald, maar na aftrek van het
loon en nog wat andere kosten zou er van de winst toch beslist 1400,— overblijven.
Een paar maanden later had de directeur een goed en een slecht bericht voor de
heren van de gascommissie.
Het goede bericht was dat het met de aansluiting van St. Pancras wel in orde zou
komen. Men was druk bezig met het leggen van de buizen.
Met ingang van 1 januari 1913 zou de gasleverantie aan de Pancrassers een aanvang
kunnen nemen.
Het slechte bericht was dat er de laatste tijd nogal wat onaangenaamheden op de
fabriek hadden plaats gevonden en dit had ertoe geleid dat de directeur de helft van
het personeel had moeten ontslaan. En dit kwam omdat het raadslid Vlug tijdens een
openbare raadsvergadering van Noord-Scharwoude minder aardige dingen over de
directeur en de gasfabriek had gezegd.
64
