Aanvankelijk vertelde de combinatie dat ze samen borg konden staan voor 1000,-
Het Provinciaal College antwoordde dat dit aan de schrale kant was. Met zo'n
bedrag maakten ze bij de subsidiegevers geen goede indruk. Vandaar dat Oudorp en
Oterleek hun bijdrage verhoogden tot 1500,— en dit had tot resultaat dat met hulp
van het Provinciaal College een nieuwe pastorie tot stand kwam.
Twee soorten verzoeken lagen geregeld op de tafel van het Provinciaal College.
1. Predikanten klaagden over te weinig traktement. In die tijd betaalde het Rijk het
grootste deel van de traktementen, de plaatselijke kerken voegden daaraan iets
toe. De dominee van Aartswoud vroeg om verhoging van het Rijkstraktement.
Het Rijk betaalde hem jaarlijks 850,— en zijn gemeente deed daar nog 50,—
bij. Geantwoord werd dat hij niets had te klagen. De meeste predikanten hadden
hetzelfde traktement.
2. De predikant van Zuid-Scharwoude ondernam eenzelfde poging en hem werd
verteld dat hij met zijn 900,— geen reden tot klagen had. Het bedrag was
belastingvrij en hij had vrij wonen.
3. De klacht: onze pastorie verkeert in een slechte staat. De dominee van Noord-
Scharwoude schreef zelf een brief en vertelde daarin dat zijn huis bijna in elkaar
stortte. De muren verzakten en weken uit naar buiten. Er zaten heel wat kieren
in, het tochtte vreselijk in huis en ook was het er erg vochtig. Hij was nu ruim 4_
jaar in Noord-Scharwoude en "als onvermijdelijk gevolg van een en ander had
hij in die 4 jaar met zijn gansche huisgezin weinig gezonde ogenblikken gekend
in Noord-Scharwoude terwijl hij en de zijnen in zijn vorige standplaatsen steeds
een uitstekende gezondheid hadden genoten.
In 1863 voldeden de kerkvoogden en de notabelen van St. Pancras aan hun jaarlijkse
verplichting om de rekening en begroting van hun kerk te sturen aan het provinciaal
College van Toezicht.
Ze maakten van deze gelegenheid gebruik het Provinciaal College mededeling te
doen omtrent den door ouderdom bouwvalligen toestand van den
predikantswoning.
Ze vertelden erbij dat ze de pastorie steeds naar vermogen hadden onderhouden,
maar niettegenstaande deze pogingen vertoonde de pastorie nu zulke grote en
ernstige gebreken dat naar hun mening herstel onbetaalbaar werd. Het kerkbestuur
wilde graag toestemming hebben om de pastorie eens door een deskundig persoon te
33
