Een paar jaar later kwam de gemeente nogmaals over de brug. Ook kreeg de
Stichting anonieme en andere schenkingen. Langzamerhand was men in staat om
alles weer prima in orde te brengen. Een jaar of tien later konden de leden van de
Stichting opgelucht adem halen. Vooral toen ze door een schenking van 50.000,--,
afkomstig van de Hallokaties, in staat werden gesteld om een nieuwe foyer te
bouwen.De restauratie van het orgel geschiedde in fasen, dit in verband met de
financiën. Nu is het orgel technisch klaar, het moet nog wel worden geïntoneerd.
Vrijwilligers hielpen mee met de restauratie.
Ten tijde van de laatste eeuwwisseling kon men in de krant lezen dat tussen de
nieuwbouwhuizen in de Daalmeer een grote tuin van ca. 4000 m~ groot aanwezig
was. De tuin lag rond een huisje en een orgelzaal en werd omringd door de
woningen van de Laan van Keulen.
Was dit gebied in het verleden omringd door akkers met rode, gele en witte kool, nu
was het verleden nog in de orgelzaal zichtbaar op de schilderijen, die gemaakt waren
door de neef en naamgenoot van de stichter Cor Booy. Er waren schilderijen van de
vroegere Daalmeer uit de tijd dat men op de achtergrond de Grote Kerk van
Alkmaar nog duidelijk kon onderscheiden en dit was eveneens nog het geval met de
molens langs de Hoornse vaart.
Wanneer de bezoekers van het wekelijkse orgelconcert in de pauze een luchtje wilde
scheppen, dan hadden ze daarvoor alle gelegenheid en konden ze wandelen in de
mooie tuin met zijn fraaie boomsoorten.
De orgelzaal van Cor Booy, die als stelregel had: "Zijn Naam moet eeuwig eer
ontvangen" is uniek. Zo uniek, dat Monumentenzorg erover denkt Cors schepping
op de monumentenlijst te plaatsen.
Het sluisje in de onmiddellijke nabijheid van de orgelzaal
23
