Het orgel was aan onderhoud toe en ook zou restauratie heel goed zijn. Men was het
erover eens dat het orgel geïntoneerd moest worden en dat het wenselijk was dat er
nog enkele stemmen bijkwamen en tevens een derde klavier en dit alles zou
ongeveer ƒ100.000,— gaan kosten. Cors a.o.w.-uitkering was niet voldoende
geweest om dit op te hoesten. Wel werkte Cor nog mee aan de oprichting van een
Stichting die een en ander zou moeten verwezenlijken.
Een paar jaar later luidde de jonge stichting de noodklok: Het dak van de orgelzaal
lekt er zijn geen dakgoten om het water af te voeren ook zijn de deuren en
kozijnen verrot.
Aanvankelijk was de gemeente Alkmaar niet bereid gelden beschikbaar te stellen
voor de orgelzaal van Cor Booy. Ten einde raad stelde het stichtingsbestuur voor om
van de omringende tuin ca 2000 m2 te verkopen. Daarop konden vier luxe woningen
worden gebouwd en uit de opbrengst van de grond zou de stichting in staat zijn het
onderhoud aan het orgel en de zaal te bekostigen.
Dit reddingsplan om grond te verkopen en met de opbrengst het onderhoud te plegen
stuitte op de bezwaren van de omwonenden. Zij tekenden massaal protest aan: het
laatste beetje van de vroeger zo groene Daalmeer zou daarmee uit hun wijk
verdwijnen! Ook de familie van Cor Booy liep niet over van enthousiasme voor dit
plan. Want het was hun bekend dat Cor graag wilde dat de woning, de zaal en de
tuin behouden zouden blijven. Eens zei hij: "Alles moet doorgaan, ook als ik er niet
meer ben". En dat is gebeurd.
Aanvankelijk had de politiek geen grote bezwaren tegen enige woningbouw rond de
orgelzaal. Onder de zware druk van de omwonenden, die hun gebied aangetast
zagen worden, wijzigde het standpunt van het Gemeentebestuur aan de Langestraat
en kwam een Alkmaarse raadscommissie tot de uitspraak: Het gebied moet blijven
zoals het is.
Het Alkmaarse bestuur begreep toen dat men dan wel een financieel gebaar zou
moeten maken en overwoog enige steun te geven opdat de stichting in staat zou zijn
om voor een sluitende begroting te zorgen. Een Rotary-club uit Bergen, die
vernomen had dat de Stichting geldpijn had, stelde eveneens een leuk bedrag
beschikbaar.
22
