Cor Booy was talentvol, hij kon veel, was in staat om prachtig te improviseren en
liep warm voor orgelmuziek. Als Feike Asma vroeger een concert in Alkmaar gaf,
verkocht Cor als melkboer programma's aan zijn klanten, hing reclamebiljetten op
en liep zich ten behoeve van dit concert het vuur uit de sloffen en zat tijdens het
concert naast Feike op de orgelbank. Maar als agrariër begon hij 's morgens te laat
en was hij 's avonds nooit op tijd gereed.
Cor was niet tevreden over het geluid in zijn orgelzaal. Omstreeks 1960 liet hij in de
plaats van het eerste gebouw dat ongeveer 10x5x3 meter groot was, een zaal van
20 x 7 x 5 meter bouwen. Voor deze uitbreiding riep Cor de hulp van het
aannemersbedrijf Simon Zeegers in. Het nieuwe gebouw was o.a. nodig omdat het
orgel met een aantal registers werd uitgebreid, in plaats van 15 waren er nu 21 of 22
stemmen.
Ook het front moest veranderd worden, in de plaats van 1200 kwamen er toen 1900
aluminium pijpen. De speeltafel ging uit de huiskamer vandaan en kreeg eveneens
een plaats in de vergrote zaal met ongeveer 150 zitplaatsen.
De zaal was getekend door Cors neef, de zoon van zijn broer Jan, eveneens Cor
Booy genaamd. Deze laatste deed ook het schilderwerk in de zaal: het plafond van
de zaal verfde hij blauw. Rond de daarin aangebrachte lichtpunten schilderde hij
sterren, zodat het leek op een nachtelijke hemel. Naast concerten werden er ook
andere bijeenkomsten in de zaal van Cor Booy gehouden. Een plaatselijke evan
gelisatiecommissie organiseerde hier wel eens een bijeenkomst, de drempel lag iets
lager dan de kerkdrempel.
Radio- en televisiestations toonden in de loop van de tijd belangstelling voor de zaal
met een kerkorgel tussen de koolakkers, brachten er een bezoek en maakten een
programma over de orgelzaal en zijn gebruikers.
Veel organisten van naam gaven graag een concert in de zaal in de polder.
Gedurende een lange reeks van jaren vonden en vinden er nu in 2003 nog
orgelbespelingen op vrijdagavond plaats.
Twee jongens uit St. Pancras, Jaap Kroonenburg en Wim Madderom kwamen graag
oefenen op Cors orgel en kregen van hem hun eerste orgellessen. Inmiddels kregen
beiden bekendheid als organist en geven hier nu nog af en toe een concert.
In 1974, vlak voordat de verkaveling St. Pancras en omgeving een ander aanzien
gaf, overleed Cors moeder. Vader Kees was reeds in 1962 gestorven.
18