het kerkorgel bracht Cor op een idee: Hij vroeg aan orgelbouwer Pels of deze hun
harmonium niet om wilde bouwen tot een kerkorgel.
Dat vond Pels geen goede oplossing, hij wist een betere. Hij bouwde een orgel met
15 stemmen voor Cor.
Het kleine huisje in de Daalmeer bezat voor zo'n orgel niet de benodigde ruimte.
Daarom kwam dit bij zijn broer Gert in huis te staan. Ook daar was een kleine
verbouwing noodzakelijk. (Het gezin van Gert Booy woonde toen op Benedenweg
124, nu Goesinne). In 1942 werd het orgel door Feike Asma ingewijd.
Of de betaling van dit orgel in termijnen diende te geschieden? En was alles eind
1944 nog niet geheel voldaan? Of wilde Cor het toen uitbreiden? Deze vragen
kwamen op naar aanleiding van een uitzending van de E.O., (omstreeks 1995)
waarin een vertegenwoordiger van de fa. Pels vertelde dat hij in de boeken van zijn
firma een aantekening had gevonden dat overeen was gekomen dat Cor naast
betaling in contant geld ook in natura het verschuldigde af zou lossen. Hij zou vanaf
1 januari 1945 iedere maand gratis en franco bij de firma Pels 37_ kg tarwe 25 kg
peulvruchten 75 kg aardappelen bezorgen.
In 1948 werd het pijporgel verplaatst naar Bovenweg 156. Dat huis had Cor
gekocht. Hij stond toen op het punt daar te gaan wonen. Want Cor had een relatie,
meer nog, hij was in ondertrouw met een Friese schone. Alles leek geregeld en in
kannen en kruiken te zijn..
Op een zondagmiddag ontving hij van zijn verloofde een briefje met de mededeling
dat de bruiloft geen doorgang kon vinden. Voor Cor een geweldige klap.
Voor hem zat er toen weinig anders op om bij zijn ouders in de Daalmeer te blijven
wonen. Het huis aan de Bovenweg werd er heerste vlak na de oorlog een grote
woningschaarste - toegewezen aan de woningzoekende familie Piet Gootjes. Natuur
lijk een onhoudbare toestand - een kerkorgel waar Cor graag op speelde en dat in
huis bij iemand anders - dat vroeg om moeilijkheden.
Met enige hulp - de gemeente zegde toe dat de woning in de Daalmeer aangesloten
zou worden op het elektriciteitsnet om de voor het orgel benodigde krachtstroom te
leveren - verhuisde het orgel in 1954 opnieuw en nu naar de Daalmeer.
Het huis in de Daalmeer was omringd door koolakkers, weilanden en sloten. Men
kon er komen door gebruik te maken van het Daalmeerpad, een betegeld fietspad dat
van St. Pancras over de zeven bruggetjes naar Koedijk leidde.
15
