gedood, in het verhaal van het boek (Bijbel) geloofde ze. Men vertelde ook dat engelen haar lichaam naar de berg Sinaï hebben gebracht. Op haar gedenkdag, 25 november, was het langs de rivier de Lek gebruikelijk dat dienstmeiden aan een nieuw werkjaar begonnen. Op een aantal plaatsen was op die dag het zogenaamde Catrijnmelken in zwang. Koeien, die op deze dag nog in het weiland liepen, mochten door de eerste de beste worden gemolken. In het boek Brood- en Gebakvormen en hunne beteekenis in de Folklore vertelt de schrijver J.H. Nannings een verhaal dat iets op het Pancrasser St. Catrijnfeest lijkt. Hij zegt dat in de omgeving van Eindhoven op de feestdag van deze heilige mandenvol koeken aan de schoolkinderen werden uitgedeeld door de leden van het Sint Catharinagilde. Vooraf vond er een wedstrijd schoonschrijven plaats. Wie het mooiste schrift kon tonen kreeg de meeste koeken. De onkosten van dit feest werden bestreden uit een dotatie, nl. de jaarlijkse opbrengst van een weide, die Tootenveld heette. (Tootenveld was als volgt afgeleid van Catharina - Cato- To. De koeken noemde men ook tooten. In Klin 5 vertelde Alie Vroegop-Hartman iets over het feest van Sint Catrijn. Zij besloot met: Toen de luxe steeds meer toenam, de kinderen thuis op meer en steeds verfijnder snoep werden getrakteerd en ze soms de taaipoppen weggooiden, is dit oud gebruik aan het eind van de zeventiger jaren afgeschaft. Men heeft nog wel getracht om het feest op een andere manier in stand te houden, maar slaagde er niet in om dit stukje folklore te bewaren. Wel wordt hier nog het feest van Sint Maarten gevierd, twee weken voor Sint Catrijn. De familie Bruntink bezorgde ons, naast informatie over de 25° november, enige gegevens over Sint Maarten. Bekend is dat op de avond van de elfde november kinderen, gewapend met een lichtje, zingend langs de huizen gaan en bij iedere deur iets hopen te ontvangen. Dit feest is afkomstig van de heilige Martinus, die in de vierde eeuw leefde. Als jonge man zag Martinus een halfnaakte bedelaar. Zonder zich te bedenken trok Martinus zijn zwaard, sneed zijn man tel doormidden en gaf de helft aan de bedelaar. Ook wordt St. Maarten wel voorgesteld als een bedelaar. Een oud lied zegt o.a.: Met zijn blote armen Hij zoude hem geerne warmen. De stad Utrecht werd aan St. Maarten gewijd. Het stadswapen bestaat uit een schild, dat half wit, half rood is, diagonaal verdeeld, hetgeen aan de gedeelde mantel herinnert. 134

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 2003 | | pagina 136