heeft men in Koedijk de Gouden Engel. Daar werd van ouds geen Sinterklaas ge
vierd. Er woonden veel vissers en die waren rond 5 december nog niet thuis, maar
rond oud-en-nieuw waren ze wel aanwezig en dan hadden ze daar een soort
Sinterklaasfeest dat ze Gouden Engel noemden. Maar ook daar zijn ze niet zeker van
het tijdstip dat men hiermee begon. Verleden jaar - in 1974 - vierde men het voor
het laatst. De bevolking bestaat daar uit steeds meer import en die mensen zegt de
Gouden Engel weinig of niets.
Ook hier werd er wel eens over gedacht om te stoppen met het Sint Catrijnfeest.
Twee jaar geleden kwam een raadslid, de heer Westerop, bij me en die had het er
toen over. Hij wist dat ik deze traditie heel graag in stand wil houden.
Tot nu toe is men er mee doorgegaan. Ik genoot er altijd van om die blijde
kindergezichten te zien. Ze kwamen me wel eens tegen en dan vroegen ze: Opa
Duif, wanneer krijgen we weer een taai?"
Wanneer we komen trakteren, doen de kinderen eerst wat. Ze zingen een liedje of
voeren een toneelstukje op.
Ik herinner me nog dat ik zelf op de schoolbanken zat. De meester had toen net
verteld over de reis om de wereld in 80 dagen. Toen de raadsleden, waaronder mijn
grootvader, binnenkwamen zei meester: "Kees, vertel jij deze mensen nu eens iets
over die reis van 80 dagen." Nou, dat deed ik graag.
Of het gebruik hier nog lang stand zal houden Tot de dertiger jaren kon de ge
meente het gemakkelijk betalen uit de pachtopbrengsten. Nu moet er geld bij en dat
wordt steeds meer....
Het is jammer dat er in het archief geen stuk aanwezig is dat vertelt over het ont
staan van Sint Catrijn. Wanneer er twee eeuwen geleden een akte was opgemaakt
waarin de voorwaarden stonden beschreven, waaronder het land werd overgedragen
dan was het voortbestaan beter verzekerd. Nu zeggen sommigen: "Waarom moeten
we zo'n oude traditie, die ons steeds meer gaat kosten, laten voortbestaan."
Het unieke van St. Catrijn onderkennen zij echter niet.
Maar deze traditie heeft niets met het Kossenfonds te maken. Dit is gesticht door
Kees Kossen, een tuinder, die weinig aan zijn zusters vermaakte maar zijn bezit aan
de gemeente vermaakte om daarvan een fonds te stichten. Van het kapitaal moet
jaarlijks ongeveer de rente worden uitgegeven voor bijzondere armenzorg.
130
