jaren later betitelde de voorzitter tijdens de Langedijker raadsvergaderingen zijn op
1 januari 1990 geboren gemeente als een te verstedelijken plattelandsgemeente en
was er geen sprake meer van het vormen van een tegenwicht.
Het gebied ten noorden van de Daalmeer, waarnaar Alkmaar reeds meermalen had
gelonkt, was in 1990 niet overgegaan naar de Langedijk maar naar Alkmaar.
Echter.van hogerhand was bepaald dat in dit gebied, dat grensde aan het
Geestmerambachtmeer en natuurgebied De Kleimeer, geen woningbouw mocht
plaats vinden.
Er was weinig fantasie voor nodig om te kunnen voorspellen wat er in het stadhuis
aan de Langestraat werd uitgebroed: Stadsuitbreiding in de Vroonermeer of
Daalmeer-noord of Kleimeer.
Alkmaar was bij de annexatie van 1973 reeds eigenaar geworden van een klein
gedeelte der Vroonermeer en zou het leuk vinden wanneer het resterende deel ook
naar Alkmaar zou overgaan.
Dit maakte Alkmaar al heel gauw wereldkundig. De dames en heren., leden der
Staten Generaal, hadden nog maar nauwelijks besloten dat de gemeenten Langedijk
en Sint Pancras moesten samengaan in een nieuwe landelijke gemeente, toen de
Alkmaarse wethouder Piet IJssels kwam vertellen dat de Vroonermeer zo spoedig
mogelijk met huizen moest worden bebouwd. Dat behoefde men om die anderhalve
eend niet te laten, want die ging toch dood aan de door tuinders verspreide
bestrijdings-middelen.
Het publiek reageerde woedend!
Een mevrouw van de Twuyverweg zei: Sint Pancras zou een landelijke gemeente
blijven, dat is onderschreven door de landelijke en provinciale politiek. Ook de
gemeente Langedijk, waar we nu bij behoren, heeft gezegd die gedachte aan te
hangen. En dan lees je dat ze ons alsnog aan Alkmaar vast gaan bouwen. Ik ben
bang dat we geen stukje groen zullen overhouden. Het wordt één groot betonblok."
Veel tuinders protesteerden tegen de beschuldiging dat ze kwistig met landbouw-
vergif omsprongen. "Dat spul kost geld en dat gooi je maar niet zomaar weg!" "We
zijn niet zo stom om de natuur, waar wij het van moeten hebben, te vergiftigen!"
"We gaan zeer bewust met die middelen om!"
Tuinder Jan Vos vond ook dat de tuinders dit niet zomaar over zich heen moesten
laten gaan. Hij had destijds 5¥i hectare eigen land plus nog 4'/2 hectare huurland in
178
