•W rrmging ijs zouden breken. Zolang het ijs niet voldoende draagkracht had, ging een stel mannen in de boeier om deze met een kloet voort te duwen door de ijskorst. Soms moest men hiervoor van voor naar achteren lopen, terwijl enkele mannen langs de kant met touwen aan de boeier sjorden. Men beschikte ook over houten stampers om het ijs geweld aan te doen. Wanneer het ijs sterker werd, kwamen de bijlen en zagen er aan te pas om de vaargeul open te houden. Alle tuinders hadden belang bij het openhouden van de vaargeul, waardoor men op goedkope wijze de winterkool naar de Langedijker veiling kon brengen en allen waren lid van de "IJsboeier". Als contributie betaalde men slechts 50 cent per jaar plus 10 cent voor iedere opgeslagen spoorwagen kool. (10.000 kg.). Gedurende de zomermaanden werd de boeier verhuurd en bracht deze dus geld op, hetgeen de contributie ten goede kwam. Door deze samenwerking ontstond een hechte band tussen de leden onderling en die demonstreerde zich tijdens de jaarvergadering, waarbij ieder lid aanwezig was en het er steeds gezellig toe ging. 154

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 2002 | | pagina 156