De bewaarkool moest, als regel, één keer per maand worden omgezet. Dan werden alle gestapelde kolen een voor een opgepakt en bekeken, rot- en slechte plekjes aan de kool werden weggesneden en vervolgens werd van de aldus bewerkte kolen een nieuwe stapel gemaakt. In een zachte, natte winter moest de kool vaker worden omgezet dan in een winter, waarin het meer vroor. Slecht betaald. Hieraan was de overheid ook debet. Die zag en ziet graag dat de grote massa goedkoop eet. Wel was de tuinderij een zaak van vraag en aanbod, werkte de veiling prima en zien de tuinders weinig brood in de tegenwoordige gang van zaken, Albert Heyn en consorten kopen de zaak op tegen door hen vastgestelde prijzen. Op den duur kan zoiets niet goed gaan. De tuinders moesten een teeltvergunning hebben. Ze mochten niet meer dan een door de overheid vastgestelde oppervlakte bebouwen. Deze wilde bij de dorpen de koolteelt aan banden leggen om deze teelt in de jonge polders, zoals Wierin- germeer en Noord - Oostpolder te bevorderen. Daar heersten de draaihartigheid en 'omvallers' niet in die mate als op het oude land. Eigen baas zijn, bezig met de natuur, genieten van de omgeving: het Geestmer- ambacht in zomer- en wintertooi, een mooi begroeide akker: eer van je werk en het zelf goed je broek kunnen ophouden, waren zaken waar een tuinder van kon genieten. Tuinderssteun werd als enigszins onrechtvaardig ervaren, dat was alleen bestemd voor hen, die minder goed boerden. Er was een categorie, die voor de tuinderij in de wieg was gelegd. Anderen had den het beter nooit kunnen worden, ze waren niet in hart en ziel tuinder, maar va der was tuinder en wat moest je anders worden? Zoveel mogelijkheden had je hier vroeger niet. Een zo goed als rustend tuinder hield ervan om naar de veiling te gaan. Daar sprak hij zijn collega's en vrienden van vroeger en graag zag hij ook, wat er werd aangevoerd en hoe duur deze producten waren. Ploegers waren tuinders en gewasbeschermers. Aanvankelijk woonde Joannes bij zijn familie aan de Twuyverweg. In de beginjaren van de 20e eeuw brak de aan de Benedenweg wonende Jaap Bakker zijn huis af en liet hij dit weer opbouwen in de Schermer. Het erf met de 151

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 2002 | | pagina 153