een paar cijfers De tuinders verdienden weinig. Met de neringdoenden en de ambachtslui was het weinig beter gesteld. Juffrouw Dalmeyer, meester De Ruyter, meester Ten Hoeve en hun collega's werden evenals de ambtenaren van het gemeentehuis en het belas tingkantoor getroffen door bezuinigingsmaatregelen van de landsregering. De salarissen werden niet bevroren maar er werd op gekort. Geen wonder dat er in die tijd de nodige ontslagen vielen en er bijna geen nieuw personeel werd aangenomen. Anders gezegd: er waren veel werklozen. Een werkloos gezinshoofd kwam in aanmerking voor een uitkering van 8,— per week. Hij was verplicht om tweemaal per dag te stempelen. Van hogerhand werden werkverschaffingsprojecten bedacht. Hier is toen de begraafplaats achter de gereformeerde kerk aangelegd: Zand werd per schuit aangevoerd. De schuit werd aangelegd bij het molenerf. Daarvandaan moest het per kruiwagen naar de te maken begraafplaats worden gebracht. Iemand, die daar werkte, verdiende 12,per week. (In de tuinbouw golden toen weeklonen van ƒ15,— tot 18,—). Andere projecten waren: Per fiets naar de duinen van Schoorl gaan en daar helm planten, ook is toen als werkverschaffingsproject het fietspad door de duinen van Bergen naar Schoorl aangelegd. Een werkloze kreeg bonnen, waarmee hij tegen een lagere prijs voedsel kon kopen. Er waren speciaal voor dit doel gefabriceerde blikken, inhoudende 1 kg. vlees, die 30 cent per stuk kostten. Ook kon je met bonnen margarine kopen voor 11 cent per pakje. le klas rundvlees kostte toen ca. ƒ0,45 per pond. Een (water)brood 18 cent, melkbrood was een cent duurder. Eieren werden uitgevent30 voor 1,—. Kleine boeren ventten melk uit en de klant betaalde voor 1 liter volle melk 3 cent. De kapper rekende voor een jongenskapsel: pony en de rest millimeteren één dubbeltje. Een nieuw huis met twee woonkamers, keuken en vier slaapkamers kwam op ƒ3000,-. een doorsnee tuinder op verhaal Toen hij daarvoor de leeftijd had, trouwde Piet. De kalender wees toen 1922 aan. Als vrijgezel had hij een paar honderd gulden weten te sparen, zijn liefje had van haar "dienstjes" ook iets overgehouden en zo bouwden ze gezamenlijk hun 'uitzet' 137

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 2002 | | pagina 139