Omstreeks 1915 ging hij 's morgens vroeg op de fiets, wanneer het donker was gebruik makend van een carbidlamp, naar de veiling in Beverwijk en probeerde hij zijn planten te slijten aan de tuinders, die daar hun producten veilden. Ook kocht hij daar en op andere veilingen wel eens een partijtje groente die hij als een soort grossier probeerde te verkopen. Tot op vrij hoge leeftijd ging hij door met zijn handel. De inkt van het vredesverdrag was nog niet droog of de moeilijkheden voor de ex port kwamen weer los. Zowel in 1919 als in 1920 trof het buitenland maatregelen, die door de Nederlandse handelaren als exportbelemmerend werden betiteld. De eerder zo hongerige Duit sers verzonnen allerlei toltarieven oftewel invoerheffingen. Begrijpelijk dat de gezichten van de tuinders niet altijd even vrolijk stonden. De nieuwe veldwachter van St. Pancras, Hermanus Barten geheten, die twee jaar nadat de vrede van Versailles was gesloten hier in functie trad, zal niet bepaald hebben gedacht: "Nu heb ik me toch wel een stelletje lolbroeken getroffen!" 1925 Barten junior ziet het leven minder somber in. Hij staat hier naast de gashouder op de plaats waar nu Bovenweg 99 is. 128

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Klin - Sint Pancras | 2002 | | pagina 130